نامه‌های زندان

247 نسرین ستوده رضایعزیزم، سلام نوبت تلفن من ۱:۱۵ ظهر است. ساعت ۱۲:۳۰ امروز شنبه و ساعت ی ما خوب است ‌ زنی برایهمه ‌ وقتدارم. وقتی زنگمی ۱:۳۰ استکه تا ها بیشترصحبت ‌ که بیشتر باهمصحبتکنیم. نگران این نباشکه من با بچه کنیم. ‌ کنم. بالآخره هر صحبتی هم باشد، وقتی تو هستی باز صحبت می ویژه اینکه ‌ کنم از حال نیما برایم بنویس. نگرانش هستم. به ‌ خواهش می ی آینده شروعکنم. در مورد ‌ خواهم از هفته ‌ ناچاراً اعتصابغذایم را هم می دانی باید ‌ تواند، فعلا هفتتا برایم ببافند. می ‌ دستبندِ پرچمِ ایران بگو اگر می کند، ‌ پولشرا باکارتخودتحسابکنی. فقطبه من بگوچندحسابمی شاید بخواهم بیشتر سفارش بدهم. چیز خوبی است و وقتی بیرون رفتیم برایکادو دادن خوب است. بدون تاریخ

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2