نامه‌های زندان

های زندان ‌ نامه 262 دوستعزیز و گرامی جنابآقای امیرحسینمحمدیفر باگذشت بیش از چهل روز از اعتصاب غذای تر و خشکتکه مدتی از آن نیز تو م با اعتصاب غذای همسرت، ساناز الهیاری بوده استکه در گذراند، نگرانی ما همچنان رو به افزایش است، زیرا ‌ بند زنان حبس می هاییکه تو و همسرت ‌ شکما منکر رنج ‌ اتهستیم. بی ‌ نگران تو وسلامتی ایکه بر شما ‌ تان و مجازات خانوادگی ‌ ی محاکمه ‌ درکنار روند ناعادلانه اید]، نیستیم. شرایطیکه راهی جز اعتصاب غذاکه ‌ تحمیل شده [کشیده ی یکزندانی است، برایشما باقی نگذاشته است. ‌ آخرینچاره ایکه به شما تحمیل شده است و ‌ ما ضمن ت کید بر شرایط ناعادلانه یجوان و نوپای ‌ ایکه بر خانواده ‌ ضمن توجه عمومی به مجازاتخانوادگی هایشما و همسرت، ‌ تکخواسته ‌ شما تحمیلشده استوحمایتاز تک ای ملی به حساب ‌ خواهیمکه برای حفظ جان خودکه سرمایه ‌ از شما می آید، به اعتصابغذایتپایان دهی. ‌ می نسرینستوده ـ رضا خندان

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2