نامه‌های زندان

27 نسرین ستوده شوند. اما خوشبختانه در علوم ‌ آورند، البته به هدف خویش نزدیک می ‌ می شوند.همان القایلودگی، بهسادگی، به ‌ ها یکسان ایجاد نمی ‌ انسانی، تجربه های ‌ رساندومتهم تنها با اشرافبر اینروش ‌ مقاومتمتهمسیاسیمدد می اش را مدیریتکند و تحت مدیریت ‌ ی بازجویی ‌ تواند جلسه ‌ مسخره، می مضحکبازجویشقرار نگیرد. گویند اگر ‌ اما رضایعزیزم بگذار بگویم بهای آزادیچیست. غالباً می کنیم، ‌ آید، حتماً زندان را تحمل می ‌ بدانیم آزادی با این روش به دست می تواند به آنها اطمینان دهد که آزادی حتماً و به زودی از ‌ کس نمی ‌ اما هیچ رسد. پس بهای آزادی بیش از زندان، شک و تردید است. اما بگذار ‌ راه می بگویم در مسیر طولانی آزادیو عدالت، هرجای آنکه قرار گرفته باشم، چه ی زیادی با آزادی و عدالت بیرونی داشته باشم و چه نداشته باشم، ‌ فاصله دانمکه در مسیر آزادی و عدالت قرار دارم. همین مرا بس. ‌ این را می بوسمت ‌ می نسرین تهران ـ زندان اوین 1390 مرداد

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2