نامه‌های زندان

های زندان ‌ نامه 272 از روزیکه حکم به من ابلاغ شد، فقط و فقط صورت تو جلوی دانستم چگونه باید اینحکم را به تو بگویم. برایم سخت ‌ چشمم بود و نمی های بزرگکه با واقعیت تطبیق ‌ بود، ولی بالآخره به تو گفتم و تو مثل آدم کنند، به تدریج تطبیق پیداکردی. اما نیما جان، همه چیز دنیا بر ‌ پیدا می چرخد، بخشی از دنیا بر ‌ ها و حکومتو استبداد نمی ‌ ی احکام دادگاه ‌ پاشنه نوازی و من ‌ ایکه تو می ‌ چرخد، بر مدار موسیقی ‌ ها می ‌ ی بچه ‌ مدار کودکانه دوزم. ‌ ی اینها امیدوارانه چشم می ‌ به همه بوسمتعزیز دلم ‌ می ماماننسرین ۱۳۹۸ اوین ـ بند زنان ـ فروردین

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2