نامه‌های زندان

های زندان ‌ نامه 28 رضایعزیزم سلام خواهم برایتبگویم زندان است ‌ هایش. می ‌ گویند زندان استو دلتنگی ‌ می توانی تصورکنی نسل جدید چه فضای جدیدی ‌ هایش. نمی ‌ و غافلگیری ایکه در بیرون ‌ را در زندان ایجاد کرده است! همان فضای غافلگیرکننده های زندان جریان دارد و این حیات جدیدی را به جامعه ‌ است، در رگ بخشد. این زندگیگاه شاد است و سرحال،گاه آرام است و ‌ و زندان می گر و تحلیلگر، اما در همه حال متحمل و اهل مدارا، و ‌ زیر،گاه نظاره ‌ سربه دانی ‌ رساند. زیرا توخودتبهتر می ‌ تحملهمان استکه آنها را به هدفمی ها را از جلوی راه بردارد ‌ تواند سنگ را شکاف دهد و سختی ‌ که آنچه می انعطافو تحمل آب است. ام ‌ کند. من هم آزادی ‌ اش فکر می ‌ عزیزم، هرکس در زندان به آزادی شود. ‌ تر از آن عدالتی استکه نادیده گرفته می ‌ برایم مهم است، اما مهم رفتن با خانواده است، ‌ معلوم استکه رؤیایم مثل هر زندانی، یکمسافرت ها ‌ زدن آزادانه در زیر باران بهاری، نگاهی به درخت،کوچه یا با بچه ‌ یا قدم یک عصر را در پارکگذراندن. راستی یادت هست چگونه وقتی عصرها

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2