نامه‌های زندان

403 نسرین ستوده حال هرگز انسان اسارترا ‌ اصلاً بیرون نه امکانشهستو نه وقتش. بااین خواهم. ‌ بر آزادی ترجیح نم ‏یدهد. از خط بدم و آشفتگی نوشتارم عذر می بوسمتو ‌ خواهم عوضشکنم. می ‌ خوردگی هم پیش آمد که نمی ‌ یکخط خیلیخیلیخیلی دوستتدارم. مواظبخودت باش تولدتمبارک! نسرین ۱۳۹۹ مهر ۲۳

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2