67 نسرین ستوده عزیزم ، تو و هر کودک دیگری همان قدرکه حق دارید سالم زندگی ی مناسب برخوردار باشید، در محیط خانواده با صلح و کنید، از تغذیه امنیتزندگیکنید، از تحصیل و آموزشبرخوردار شوید، از تفریح و بازی آمیز»، «قانونمند» و عاری از ای«صلح لذتببرید، البته حق دارید درجامعه ویژه خشونت رسمی» و «با مناسباتعادلانه» زندگی ترسو خشونت «به یگرسنگی یا محرومیت از بازی و کنید. نبودِ هریک از اینحقوق به اندازه تواند به روح و روان شما آسیب برساند. من برای تحقق آرمانِ تفریح، می «قانون عادلانه» پا در رکاب وکالت حقوق بشری نهادم و البته در این رسد. در قطع ملاقاتم اعتقاد، راسخمکه نسیمعدالتبهکودکانمن نیز می توانم با شما، قبل از هر تصمیمی، از خود پرسیدم: «برایکودکانم چه می رود با چشمگریان از من خداحافظیکرده بودی و من بکنم؟» یادم نمی عنوانیکزندانیهیچراهیجزقطعملاقاتمبرایاعلاماعتراضنداشتم. به ی تغذیه و آموزشت برایم این صیانت از حقوق و ش ن انسانی تو به اندازه ایکه با شما شد و بازداشتیکه متعاقب آن اهمیتداشت. رفتار غیرقانونی صورتگرفتو مجازاتشما درطول یکسال گذشته، هیچراهیجز این شد برای اعلام اعتراضم باقی نگذاشته بود. و البته اگر شرایط اصلاح نمی هایشخصی، در حاضر نبودم به دلایلی خودخواهانه و [به خاطرِ] دلتنگی آور گذشته ملاقاتتانکنم. شرایطرعب رسد که باید بین دو ای فرا می در هر ادعای حقوقی و قانونی لحظه مانده یکی را انتخابکنی؛ یا ماندن در وضعیت سابق و بازی راهِ باقی اند و تحمل نیمه پیشکشتکرده کاری شده و نصفه با حقوقتکه دست پوشیکامل ازحقوقیکه بارها لگدمال امیال اقداماتغیرقانونی؛ و یا چشم شخصیشده است.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2