جستاری در ناپدیدسازی قهری 48 نگریست. (Rothenberg 2002) ب) همانطور که قبال گفته شد به دلیل مشابهت های موجود جنایت های مختلف ممکن است با هم اشتباه گرفته شوند، به عنوان نمونه خط پررنگ و ثابتی میان «اعدام فراقضایی»، «اعدام خودسرانه» و «اعدام شتابزده » وجود ندارد و با تعریف ما از قانون می تواند تغییر کند. پ ) الزم است توجه کنیم که معیارهای قضاوت نهادهای مختلف از جمله معیار دادگاه حقوق بشر آمریکا با کمیسیون حقوق بشر همین قاره، «گروه کاری» با «کمیته» و حتی دادگاه حقوق بشر کشورهای آمریکایی با دادگاه حقوق بشر اروپا یکسان نیستند و ممکن است در یک مورد واحد به نتایج مختلفی برسند. با توجه به نکات باال در این فصل به نکات مبهم موجود در تعریف ناپدیدشدهگی خواهم پرداخت و نشان خواهم داد که چگونه نهادهای نظارتی با انتشار تفاسیر و توضیحاتی سعی در برطرف کردن این ابهام ها داشته اند و گاه تفاوت در زبان و یا حتی تفاسیر منتشر شده خود ابهامات جدیدی را به وجود آورده است. الف) منظور از سلب آزادی چیست؟ در بخش اول با بررسی ناپدیدسازی در 14 کشور نشان داده شد که روش سلب آزادی در کشورها و در مناطق و در ادوار مختلف در یک کشور تفاوتهای قابل توجهی با هم دارند. از همین رو نویسندگان اسناد بین المللی تالش کرده اند که این تنوع را پوشش داده تا سبب محدودیت غیرالزم در تعریف یا بیان مشخصات این جنایت نشود. در هر چهار تعریفی که در جدول 2 گنجانده شده است کمابیش زبان مشابهی برای مشخص کردن روش های سلب آزادی مورد استفاده قرار گرفته است. در « میثاق بینالمللی» مورخ 1385 ، الوه بر «بازداشت که آخرین سند از این اسناد چهارگانه است ع زندانی کردن و ربـودن » به عنوان روش های متداول سلب آزادی این نکته اضافه شده است که سلب آزادی می تواند به «هر شکل» دیگری نیز انجام گیرد. «گروه کاری» تاکید می کند که حمایت از افراد در برابر ناپدید سازی نباید به مواردی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2