مبانی کار «گروه کاری» درباره ناپدیدسازی 67 در )1978( 1357 توسط حکومت پینوشه تصویب شده است مانعی برای تحقیق در مورد ناپدیدشدگان زندانی است و آنان تالش می کنند که بتوانند این قانون را حداقل در مورد جرایم جدی حقوق بشری مانند جنایت علیه بشریت لغو کنند. به نظر می رسد که ثبت نام ناپدیدشدگان زندانی در نزد «گروه کاری» برای افزایش فشار بر حکومت شیلی برای لغو قانون عفو . 1357 باشد (WGEID, AR 1992, 31-36) مطالعه عملکرد «گروه کاری» من را متقاعد می کند که دادن خبر غیر رسمی اعدام، صدور گواهی فوت مجعول، تعیین محلی به عنوان محل دفن قربانی بدون آنکه بتوان صحت این ادعا را اثبات کرد و حتی اعالم رسمی مرگ از طرف کمیسیون حقیقت معتبری مانند کمیسیون حقیقت شیلی بدون آنکه بقایای جسد فرد پیدا شود و چگونگی مرگ او مشخص شود ، العات قانع نباشد ، در صورتی که خانواده قربانی به این اط به عنوان فرض مرگ تلقی نخواهند شد. از نظر «گروه کاری» ال خانواده فرد ناپدیدشده در مرکز ت ش ها برای خاتمه دادن به چنین وضعیتی قرار دارد و این حق خانواده فر د ناپدیدشده است که تعیین میکند که آیا اطالعاتی از این دست برای او کافی است یا نه. اقدامات 5 «گروه کاری» پس از پذیرش یک پرونده از طرف «گروه کاری»، این گروه با دولتی که مسئول ناپدیدسازی است مکاتبه می کند. مکاتبات «گروه کاری» با دولتها در مورد کسانی که ناپدیدشدهاند بر دو نوع است. روش اقدام اضطراری ( Urgent Action Procedure ) در مواردی مورد استفاده قرار می گیرد که مدارک کمتر از سه ماه بع د از ناپدیدشدن فرد تسلیم «گروه کاری» شده است. «گروه کاری» با علم به این نکته که اقدام عاجل می تواند جان زندانی را نجات دهد به 5 الزم است تاکید کنم که «گروه کاری» مستقیما در مورد پروندهها تحقیق نمیکند، مستقیما هیچ کاری برای محافظت از افراد در برابر انتقامجوئی دولت ها انجام نمیدهد، در پروندههای ناپدیدشدهگی مسئولیت دولتی یا فردی تعیین نمیکند، قضاوت و مجازات نمی کند، نبش قبر نمیکند، رضایت یا جبران خسارت را تامین نمیکند و حمایت مالی، پزشکی و روانشناختی ارائه نمیدهد. (WGEID 2023, 24)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2