مبانی کار «گروه کاری» درباره ناپدیدسازی 73 پاسخ غیرقابل قبول هستند. چون گروه انتظار دارد که دولت ها در مورد این پروندهها تحقیقاتی مستقل، بی طرفانه، جامع و موثر انجام دهند و جزئیات تحقیق و نتیجه حاصله به اطالع گروه رسانده شود. (WGEID, AR 1993, 281-82) در گزارش 1374 شرح مفصلی از پاسخ ایران و مالقات با هیئت ایرانی ارائه شده است. در این سال ایران مدعی شده است که در بیشتر پرونده های ارسالی اطالعات کافی وجود ندارد. همچنین در مورد 9 نفر مدعی اعدام قضایی آنها شده و 2 نفر نیز عفو شده اند. «گروه کاری» گزارش داده که همه پرونده های ارسالی به ایران دارای اطالعات الزم هستند و تصریح کرده است که ایران بر اساس مواد 13 و « 14 اع » المیه موظف است درباره همه موارد ناپدیدشده گی به دقت تحقیق کرده و متخلفان را پاسخگو کند و سپس ادامه می دهد: " در مواردی که دولت «گروه کاری» را مطلع کرده که فرد ناپدیدشده به طریق قضایی اعدام شده است، مانند همه مواردی که «گروه کاری» با آنها سروکار دارد ضروری است که دولت کپی حکم دادگاه و گواهی فوت را تسلیم کند. " (WGEID, AR 1995, Par 259 to 263) در همین سال «گروه کاری» 11 مورد را به عنوان «قانون » 6 ماه طبقه بندی کرده است به این معنی که بستگان فرد ناپدیدشده در عرض شش ماه در مورد پاسخ های ایران اظهار نظری نکردهاند. (WGEID, AR 1995, 98) این موارد در سال بعد به عنوان «روشن شده توسط دولت» طبقه بندی شدهاند. (WGEID, AR 1996, 75) در همین گزارش یادآوری می شود که ایران بر اساس ماده « 14 اع » المیه موظف است که عدالت در مورد عامالن ناپدیدسازی را اجرایی کند. (WGEID, AR 1996, Par 200) در 1376 «گروه کاری» در توضیحات خود در مورد عدم کفایت پاسخ های ایران بر این نکته تاکید می کند که برای روشن شدن سرنوشت افراد ی که اعدام شدهاند الزم است که اطالعات کافی از جمله گواهی فوت و حکم دادگاه یا در مورد کسانی که در درگیری کشته شده اند تاریخ و گواهی فوت و در مورد کسانی که آزاد شدهاند ذکر محل زندگی ارائه شود. (WGEID, AR 1997, Par 228-32) در اینجا الزم است به مسئله گواهی فوت بپردازیم. گواهی فوت باید نشان دهد که یک فرد چگونه فوت کرده است. مثال اگر ادعا شده است که فرد در درگیری خیابانی کشته شده است آیا آثار جراحات ناشی از این درگیری در این فرد مشاهده شده است؟ اگر فرد تیرباران
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2