در بارۀ اعدام

ﺎرە � در ی اﻋﺪام ١٤٤ ــــﺢ آﻧﺎن از اﻋﺪام � ﻫﺎ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدە ای اﺳﺖ ازﺧﺎﻧﻮادە ن ﺎی �� ﻫﺎی ﻫﺮدو ﻗ و ﻫﻢ ﺑهﺮە ؛ بﻪ � ﺎ � ی وزی ﺳ � اﺳﺖ از ﺳﻮگ آﻧﺎن ﺑﺮای ﭘ �� ﺑﺮداری ﻗﺒ ﺖ ﺧﺎﻧﻮادە � ﻋﻼوە، اﯾﻦ وﺿﻌ � ﻫﺎ را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار دﻫﺪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﻣﺠﺎزات ﺎﺳﺖ � ﺸﻨهﺎدی از ﻃﺮف ﺳ � و ﺗﺎوانِ ﭘ ﺪﮐﻨﻨﺪ. � ﻣﺪاران را ﻗﺒﻮل و ﺗﺄﯾ ﺎﻧﻪ رﺳ ﻫﺎ ﻫﻢ بﺎ آوردن ﺧﺎﻧﻮادە ﺸﺴﺖ � ﻫﺎ بﻪ ﺖ � ﺶ رﺿﺎ � ب ی و ﻧﻤﺎ � ﻫﺎی ﺧ آن ﻫﺎ بﻪ اﯾﻦ ﺧﻮن ض بﻪ ﺧﺎﻧﻮادە � ﻓﺸﺎر ﻣﻀﺎﻋ � ﺧﻮا � ﻫﺎ وارد ﮐﻨﻨ ﺪ ﺗﺎ در ت ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادە ش ﮐﺖﮐﻨﻨﺪ. درﺳﺖ وﻗی � ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪام ﺎز بﻪ ﻏﻢ � ﻫﺎ ﻧ ﺧﻮار وﮔﻮش ﺷﻨﻮا دارﻧﺪ، رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ آن � ﻫﺎ را ﻣﺠﺒﻮر ﺎ ﻋﻮاﻃﻒ � ﮐﻨﻨﺪﮐﻪ ن ﺷﺎ ﺎ بﺎ � ، ﮏ ﻧﻔﺮ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ بﺎﺷﻨﺪ � ﺶ بﮕﺬارﻧﺪ و ﺷﺎﻫﺪ ﻗﺘﻞ � را بﻪ ﻧﻤﺎ ش ﮐﺖ ﻧﮑﺮدن در ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪام دﻓﺎع ﮐﻨﻨﺪ. ﺗﻤﺎمِ اﯾﻦ � ﻞ و ﻣﻨﻄﻖ از � دﻟ ﺟﺎر و ﺟﻨﺠﺎل ﻫﺎ و ﻓﺸﺎرﻫﺎ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادە ن ، ﮐﻪ در ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪام ﺎی �� ی ﻗ ﻪ �� ش ﮐﺖ ﮐﻨﺪ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ بﻪ ﺗﺠ � ﻪ � ای ﺷﻮد ﮐﻪ بﻌﺪﻫﺎ ﻣﺎ ی ن ﻤﺎی � ﺸ � ﺷﺎن ع � ﺴبﺖ بﻪ ﻣﻮﺿ � بﺎﺷﺪ. اﻓﺮاد ﻫﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﻈﺮﺷﺎن ض ﺑﺮ ﺷﻮاﻫﺪی ﻣﺒی � ﺪ بﻌﺪا � ﺎ بﺎز ﻫﻢ بﺪﺗﺮ، ﺷﺎ � ، ﺸﻮد � اﻋﺪام ﻋﻮض ب ی ن اﻋﺪام زﻧﺪای � ﮔﻨﺎ ﺎد، ﺧﺎﻧﻮادە � ﺪا ﺷﻮد. بﻪ اﺣﺘﻤﺎل ز � ﺷﺪە ﭘ ن ﺎی �� ی ﻗ از ﺗﻤﺎﺷﺎی اﻋﺪام ﻧﺎراﺣﺖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ. آن ﭼﻪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادە ﺪ � ن ﺧﻮاﻫﺪ د ﺎی �� ی ﻗ ﻘﺖ اﯾﻦ اﻣﺮ � ﺣﻘ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺤﻨﻪ � ای ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪان اﻋﺪام ﺑیﻨﻨﺪ ﺧﻮدش ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪە ب ﻞ و ی � ﻦ دﻟ �� ﺗ ﺷﮏ ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪە ﻦ بﺤﺚ �� ﺗ در ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ بﺎ اﺟﺎزە ی ﺧﺎﻧﻮادە ش ﮐﺖ در ﻣﺮاﺳﻢ اﻋﺪام � ﺎن ﺑﺮای � ﺎﻧ �� ﻫﺎی ﻗ ﺪ ﺻﺤﻨﻪ � اﺳﺖ. ﺷﺎ ﮏ اﻋﺪام بﻪ اﻧﺪازە � ﺐ � ی ﻣه ﮏ دادگ � ف ﺑﺮای � یکﺎ ﺎە ف ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﻪ ﻗﺎﻧﻮی � ﺗﻮﺟ ﺎت � ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻖ ﺗﻤﺎﺷﺎ را ﻣﻠﻐﺎ ﮐﻨﺪ، اﻣﺎ ﺟﺰﺋ � دﻗﯿﻖِ اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻣﺤﺘﻮای ﻣﺆﺛﺮی ﺑﺮای بﺤﺚ ﻓﺮاﻫﻢ ﺎ � آورد ﺗﺎ دوﻟﺖ ا ت ﻟی اﺟﺎزە ﻧﺪاﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ ﮐﻪ درﻫﺎی اﺗﺎق اﻋﺪام را بﻪ روی ﺧﺎﻧﻮادە ﻫﺎی ﺖ بﺎز بﮕﺬارد � ﺎن ﺟﻨﺎ � ﺎﻧ �� ﻗ – ﺧﺎﻧﻮادە ﮋە � ی ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ بﻪ و ﻫﺎی