در بارۀ اعدام

ﻖﯿرﻓ � اﻋﺪا ؛ زاﻧ � ﺎر یﻣﺮاد ١٥٥ م. ر. � : ﻣﻦ داﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ در آن دور و �� ﺻﻤ �� ت ﺧ ان دوﺳی � . ﺪا ﮐﺮدی � ﺎر و ﻟﻘﻤﺎن ﻣﺮادی ﭘ � بﺎ زاﻧ �� ﻧﺰد ﻢ بﮕ � ن ﺑﺮا ﺗﻮای ی ﮐﻪ ﻮی ی آﺷﻨﺎی ﺎ روزیﮐﻪ � ش وع ﺷﺪ؟ آ � ﺗﺎن ازﮐﺠﺎ اﯾﻦ ﺪی وﺟﺮﻗﻪ � ﻫﺎ را د ی ت دوﺳی � ﺎدت � ای ﮐﻪ ﺧﻮرد را ﺪ؟ � آ � ، ﺎر و ﻟﻘﻤﺎن را ﻗبﻞ از زﻧﺪان، بﻪ اﺳﻢ � ﻣﻦ اﻟﺒﺘﻪ زاﻧ ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ. وﻗ ت ی ی ون � ﺑ ش ح ﺷﮑﻨﺠﻪ � ، ﺑﻮدم ﺎدم اﺳﺖ � ﺸﺎن را ﺧﻮاﻧﺪە ﺑﻮدم . ﻫﻨﻮز � ﻫﺎ ش ح ﺷﮑﻨﺠﻪ � آن روزی را ﮐﻪ ﻣﻦ � ﻫﺎی اﯾﻦ دو ﻧﻔﺮ را ﺧﻮاﻧﺪم . واﻗﻌﺎ ی ﮔﺬاﺷﺘﻪ � ﺑﻮد ﺑﺮای ﻣﻦ. ﭼﻮن آﻧﻘﺪر روی ﻣﻦ ﺗﺄﺛ � ﺎ � روز ﺳ �� ﺧ ﮏ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ در ذﻫﻨﻢ � ﻢ ﺗﺎر � ﺑﻮد و آن ﻓﻀﺎ و آن ﻟﺤﻈﺎت ﺑﺮا ﻗﺸﻨﮓ ﺣﮏ ﺷﺪە اﺳﺖ. م. ر. : ﺎر و ﻟﻘﻤﺎن ﻣﺮادی در رﻧﺞ � زاﻧ ﻧﺎﻣﻪ ﺮ � ت ﮐﻪ ز ت اﻓﺎی � ای از اﯾﻦ اﻋ ﺷﮑﻨﺠﻪ و بﻪ زور از آن � ﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ، ﺻﺤبﺖ ﮐﻨﻨﺪ؛ و در اﯾ ﻦ ﺷﮑﻨﺠﻪ ن بﻪ ﺗﺨﺖ و ﺷﻼق ت ﺴن � ﻫﺎ، از ﻣﻮاردی ﻣﺜﻞ زدن بﺪن ﺎن، ﺷ � ﻪ بﻪ آﻟﺖ ﺗﻨﺎﺳ � ض � ﻟگﺪ و ت اﺣﺖ و � ﺷﺎن، اﺟﺎزە ﻧﺪادن ﺑﺮای اﺳ ی و ﺗ ﺧﻮاب در دوران بﺎزﺟﻮی � ﺪ بﻪ ﺗﺠﺎوز بﺎ بﻄﺮی ﻧﺎم � هﺪ ﺮﻧﺪ. ﺑ � ﺎر داﺷﺖ رد � ﺎدم اﺳﺖ ﮐﻪ زاﻧ � ، در زﻧﺪان ف � ﺷﺪ. ﻣﻦ ﺧﻮدم را ﻣﻌﺮ ﻢ آﺷﻨﺎ ﺑﻮد. � ﺑﺮا �� ف ﮐﺮد. اﺳﻤﺶ ﺧ � ﺎر ﻫﻢ ﺧﻮدش را ﻣﻌﺮ � ﮐﺮدم و زاﻧ ش ح ﺷﮑﻨﺠﻪ � ﺎدم آﻣﺪ ﮐﻪ � ، ﮐﻪ ﻓﮑﺮﮐﺮدم � ک ﺶ را ﺧﻮاﻧﺪە ﺑ � ﻫﺎ ﻮدم . � ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ از ﻫﻤﺎن اول ﻣﺎ بﺎ د �� ﻫﻢ ﺧ ﻢ. ﻣﻦ � ﺷﺪ �� وﺳﺖ و ﺻﻤ ﺎر ﻫﻢ � بﺎ زاﻧ ﺎر و ﻟﻘﻤﺎن، ﺟﻔﺖ � ﺳﻦ ﺑﻮدم . اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﺎن اول ﻫﻢ زاﻧ ﺷﺎن ﺸﺎە ﺑﺰرگ ﺷﺪە � بﻪ ﻣﻦ ﻟﻄﻒ داﺷتﻨﺪ. ﻣﻦ بﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل درﮐﺮﻣﺎ �� ﺧ ﺑﻮدم و بﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادە ﺮدﻫﺎ ﺑﺰرگ ﺷﺪە � ن ﮐ ی در ﺑن � ﺮد ﻧﺒﻮدﻧﺪ، و � ام ﮐ ﺑﻮدم و دوﺳﺖ گ � زﻧﺪ �� ﻫﺎی ﺻﻤ ام ـ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر در ﻣﺪ ﺸﻪ � رﺳﻪ ـ ﻫﻤ ﺖ � ً بﺎ ﮔﻮﺷﺖ و ﭘﻮﺳﺖ و اﺳﺘﺨﻮان ﻣﺤﺪود � ﺮد ﺑﻮدﻧﺪ. کﺎﻣ � ﮐ ی را ﻫﺎی � درﮐﺮدﺳﺘﺎن وﺟﻮد دارد ﻟﻤﺲ � ﺎ بﻪ ﻃﻮرک � ﺸﺎە � ﮐﻪ درﮐﺮﻣﺎ ﮐﺮدم