در بارۀ اعدام

ﻖﯿرﻓ � اﻋﺪا ؛ زاﻧ � ﺎر یﻣﺮاد ١٥٧ � ﺗﺪا ای ﺑﺮای کﻢ ﺑﻮد. ﻫﺮ �� اﻃﻼﻋﺎﺗﻢ ﺧ � ﺮ واﻗﻌﺎ � ت ا ﺸﻮد ـ ﺣی � ﺷﺎن ، ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ � از گﺎ � ت در ﭘﺮوﻧﺪە رخ ﺗﺤﻮﻻی ﺎر و � زاﻧ � داد، ﻗﻄﻌﺎ ﻟﻘﻤﺎن � بﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ؛ ﭼﻮن ﻣﻦ ﺟﺰو داﯾﺮە � ی اﻓﺮاد ﻣﻌﺘﻤﺪﺷﺎن ﺑﻮدم . و آن ﻣﻮﻗﻊ � ت � ﮏ اﺗﻔﺎ � ی ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺎی ﺎن �� ً ﭘﺮوﻧﺪە بﻪ ﺟ � اﻓﺘﺎد، ﻣﺜ � ﺎدم اﺳﺖ ﭘﺮوﻧﺪە � ً� اﻓﺘﺎد. ﻣﺜ ﺷﺎن از ﺗهﺮان بﻪ ﺳنﻨﺪج ﻓﺮﺳﺘﺎدە ﺷ ﺪە ض ﮔﻔﺘﻪ � ﺑﻮد، ﭼﻮن ﻗﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺮوﻧﺪە ﻧﺎﻗﺺ اﺳﺖ و ﻫﯿﭻ ﺷﺎﻫﺪی ن ﺑﺮ اﯾﻦ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻣﺒی ﮐﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد در ﺗﺮور دﺳﺖ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ. بﻪ ﻫﺮ ﺮ ﺗﺮورﮐﺮدە � ﺣﺎل ا ﺪ روی � اﻧﺪ، اﺳﻠﺤﻪ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ اﺳﻠﺤﻪ را ﺣﺪاﻗﻞ بﺎ ض ی بﻪ آن اﺿﺎﻓﻪ ی � ﻮان و ﭼ �� ﭘﺮوﻧﺪە بﮕﺬارﻧﺪ. اﯾﻦ ﭘﺮوﻧﺪە رﻓﺘﻪ ﺑﻮد بﻪ ﻣ ﺸﺪە ﺑﻮد. اﯾﻨﺠﻮر ﻣﻮﻗﻊ � � ﻫﺎ، زاﻧ � � ﺎر و ﻟﻘﻤﺎن ﺳ ﮏ ﻣﻄ � ﮐﺮدﻧﺪ ب ﻠی در رابﻄﻪ بﺎ ﭘﺮوﻧﺪە �� )ﺗﻮﺿ ش ﺷﻮد. � ﺴﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨت �� ﺷﺎن( ﺑﻨ � ﻢ و راﺟﻊ � ﺸﺴت � ن ت ﺎت ﻣن � بﻪ ادﺑ � ﺷﺎن ﺣﺮف ﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ � زد ﻮری ﺟ ﺴﻨﺪ. آن ﻣﻮﻗﻊ �� ﺑﻨ ت ﮐﻪ بﻪ ﻫﺎ در رابﻄﻪ بﺎ اﺗهﺎﻣﺎی آن ﻫﺎ وارد ﺷ ﺎ � ﺪە روﻧﺪ ﭘﺮوﻧﺪە � ﺗﻮﺿﯿﺢ از ﺧﻮدﺷﺎن � ﺷﺎن ک ﺪم . � ﺷن ّ، بﺎ وﺟﻮ � و ا د اﯾﻦ ﺎدی بﮑﻨﻢ از � ﻞ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺳﺆاﻻت ز � ت ﺗﻤﺎ ﮐﻪ ﺣی آن � ﻫﺎ، و � اﺣﺴﺎس ن ﻞ ﺳﻨﮕﯿی � ﺪ بﻪ دﻟ � ﮐﺮدم، ﺷﺎ ایﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮای ﺷﺎن ع بﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﺻﺤبﺖ � داﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ، در رابﻄﻪ بﺎ اﯾﻦ ﻣﻮﺿ ﻢ � ﻧﮑﻨ ت ﻧﺎﻣﻪ ، وﻗی � ت بﺎﺷﺪ. ﻫﺮ ازگﺎ � ﺑه ای ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در ر ابﻄﻪ بﺎ ﻫﺎی ﺷﮑﻨﺠﻪ ت اف اﺟبﺎری � ﺖ و آزاری ﮐﻪ ﺷﺪە ﺑﻮدﻧﺪ و اﻋ � ﺷﺎن و اذ ای ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪە ﺑﻮدﻧﺪ بﮑﻨﻨﺪ، ﮐﻪ بﻌﺪ از ﺷﮑﻨﺠﻪ ز �� ﻫﺎی ﺧ ﺎد ﺑﻮد، � � ت ﮐﻪ وﻗی � ﻢ و ﺧﻮدﺷﺎن � ﻧﻮﺷت � ﮔﻔﺘﻨﺪ، ﻣﻦ ﺪم ﮐﻪ ﭼﻘﺪ � د ر � ب ﻋﺼی ن اﯾﻦ ب بﻪ ﻣﻌی ﺷﻮﻧﺪ ـ ﻋﺼی � ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺘﻪ و ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪﻧﺪ � و ﻏﻢ وﺟﻮدﺷﺎن را ﻓﺮا ﻓﺖ بﻪ ﮔﺮ ت ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻤﺎم دوران ﺳﺨی ت اف بﮑﻨﻨﺪ بﻪ کﺎری ﮐﻪ ﻧﮑﺮدە � داﺷتﻨﺪ و اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻋ ﺑﻮد. � ﺸﻪ ﺑﺮای ﺧﻮدﺷﺎن ﺳﺨﺖ و دردﻧﺎ � ﺑﻮدﻧﺪ و اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻫﻤ