در بارۀ اعدام

از ﺷﻌﺎر » اﻋﺪام بﺎ � ﺪ ﮔﺮدد « ﺗﺎ ﻫﺸﺘﮓ » اﻋﺪام ﻧﮑﻨ � ﺪ « ٢٢٧ ت دە � ﮔﺴ ن ی و ﺑن � ی داﺧ ﺨﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. اﯾﻦ � ﺖ بﻪ دار آو � ، در ﻧﻬﺎ � اﻟﻤﻠ ﺗﻼش ﺠﻪ � ﻫﺎ اﻣﺎ ﻓﺎرغ از ﻧت ﺴﺖ بﺤﺚ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ بﺎ اﻋﺪام � ی آن ﺗﻮا ی ﻧﻬﺎی را بﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﺶ از آن � ﮐﻪ ﭘ � بﮑﺸﺎﻧﺪ، بﺤی � ی ﻋﻤﻮ از ﺗﺎﺑ �� ﻮﻫﺎ و ن ﺷﺪە از ﺳﻮی ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻮد. ی ﺧﻄﻮط ﻗﺮﻣﺰ ﺗﻌﯿن ﻋﻼوە ﺑﺮ ﭘﺮوﻧﺪە ﮐﻪ بﻪ ﻫﻤﺖ وکﻼی ﺣﻘﻮق � ﻫﺎی اﻋﺪا ش ی، رﺳ �� ﺎﻧﻪ ای � � و ﻋﻤﻮ � ﺷﺪﻧﺪ، بﺎز ﺷﺪن پﺎی ﻓﻌﺎﻻن ﺣﻘﻮق زﻧﺎن بﻪ ﺑﻨﺪﻫﺎی ﻋﻤﻮ زﻧﺪان در اواﺳﻂ دﻫﻪ ی ۸۰ ﮕﺮ � د �� ﺶ ﺗﻮ � ت ﺑﻮدﮐﻪ بﻪ اﻓﺰا از اﺗﻔﺎﻗﺎی ﺟﻪ بﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﺎن ﺖ � ف ﻓﻌﺎﻟ ت ﺪ. بﺎ اوج ﮔﺮﻓن � بﻪ اﻋﺪام اﻧﺠﺎﻣ ﻫﺎی ﺟﻨبﺶ زﻧﺎن در دﻫﻪ ی ۸۰ ﺎری از ﻣﻮاﻗﻊ ﻗﻀﺎت � ﺴ � ت ﺷﺪ. در � ﺸ � بﺎزداﺷﺖ آﻧهﺎ ﻫﻢ ﺑ ﺎ ﻣﺠﺎزات ﻣﻀﺎﻋﻒ، آﻧهﺎ را بﻪ ﺟﺎی � ی ﻓﻌﺎﻻن زن � دادگﺎە ﺑﺮای ﺗﺤﻘ ﺑﻨﺪ ﺎن ﻣﺠﺮﻣﺎن � زﻧﺎن و در ﻣ � ، بﻪ ﺑﻨﺪ ﻋﻤﻮ � ﺎ � ت و ﺳ ﻫﺎی اﻣﻨﯿی ﻋﺎدی � ای ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪﮐ ﺎری از آﻧهﺎ ﻣﺤﮑﻮم بﻪ اﻋﺪام ﺑﻮدﻧﺪ. ﻓﻌﺎﻻن � ﺴ � ﻪ ﺣﻘﻮق زﻧﺎن در داﺧﻞ زﻧﺪان بﺎ زﻧﺎن ﻣﺤﮑﻮم بﻪ اﻋﺪام ﻫﻢ ﺑﻨﺪ و گﺎە � ﻫﻤﺴﻔﺮە و ﺣﺮف گ � ﺷﺪﻧﺪ و اﯾﻦ بﺎر زﻧﺪ ﻫﺎی آﻧهﺎ را بﻪ ﺟﺎی روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺖ � و ﺳﺎ ﮏ و ﭼهﺮە بﻪ ﭼهﺮە دﻧبﺎل � ب ی و ﺟﻠﺴﺎت دادگﺎە، از ﻧﺰد � ﻫﺎی ﺧ � . ﮐﺮدﻧﺪ ن راﺣﻠﻪ زﻣﺎی ش بﻪ اﻋﺪام ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪە ﺑﻮد، � ن ﮐﻪ بﻪ اﺗهﺎم ﻗﺘﻞ ﻫﻤ ، زی ن ی ﻪ ﺣﺴن �� از اﯾﻦ زﻧﺎن ﺑﻮد. ﻣﺤﺒ �� ﺪ ﮐﺸﺎوزر، از ﻓﻌﺎﻻن � زادە و ﻧﺎﻫ ﻠﯿﻮن اﻣﻀﺎﮐﻪ در ﻓﺮوردﯾﻦ � ﮏ ﻣ � ض ی کﻤﭙن ۱۳۸۶ � بﺎزداﺷﺖ و بﻪ ﺑﻨﺪ ﻋﻤﻮ ﺖ راﺣﻠﻪ را بﺎ � ﺲ از آزادی از زﻧﺎن وﺿﻌ � ، ﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدە ﺷﺪە ﺑﻮدﻧﺪ � او ﺎن � ﮕﺮان در ﻣ � د ﻞﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺗﻼشﮐﺮدﻧﺪﮐﻪ بﺎ ﺳﻔﺮ � ﮔﺬاﺷتﻨﺪ. ﺑﺮای او وﮐ بﻪ روﺳﺘﺎی ﺧﺎﻧﻮادە ﺖ آﻧهﺎ را ﺟﻠﺐ ﮐﻨﻨﺪ. � ﻞ رﺿﺎ � ش در اردﺑ � ی ﻫﻤ اﯾﻦ ﺗﻼش ﻫﺎ بﻌﺪﺗﺮ در آذر ۱۳۸۶ ﮐﻪ ﻣﻦ بﻪ ﻫﻤﺮاە ﺟﻠﻮە ﺟﻮاﻫﺮی � ﻫﻨگﺎ در زﻧﺪان، ﻫﻢ ب ﮐﻪ راﺣﻠﻪ را ﺑﺮای ﺪا ﮐﺮد. ﺷی � ﻢ اداﻣﻪ ﭘ � ﺑﻨﺪ راﺣﻠﻪ ﺑﻮد اﻋﺪام بﻪ پﺎی ﭼ ﻪ �� ف ﮐﻪ ﺎری از ﻓﻌﺎﻻن زی � ﺴ � ﻞ او و � ی دار ﺑﺮدﻧﺪ، وﮐ