در بارۀ اعدام

ﺎرە � در ی اﻋﺪام ٢٤٨ ب دﻗﯿﻖ و ی ت � ت در اﯾﻦ ﻋﺪم پﺬﯾﺮش اﺳﺖ. ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧگﺎە ﻣﻄﻠ � ﻣﺴﺘ � ت ﻋﺪاﻟئ � ﺎت � ﺎ بﻪ ﺳﻠﺐ ﺣﻖ ﺣ � اﺳﺖ ﮐﻪ ﺎ � اﻧﺠﺎﻣﺪ ﻒ � بﻪ ﻣﺠﺮم آﻧﻘﺪر ﺗﺨﻔ � ب ﺴﺎن ی � ﮏ ا � ن او و ی ی ﺑن دﻫﺪﮐﻪ ﮔﻮی ﺴﺖ. � ت ﻧ ﮔﻨﺎە ﺗﻔﺎوی ﺮی � ج اﻓﺸﺎ � ت ﻣ وﻗی در ﺷبﮑﻪ � ﻫﺎی ﺟن بﻪ راە اﻓﺘﺎد � ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎ ﺣﺮف � ن را ﺪگﺎی � ﻫﺎی آزارد � ﺧﻮاﻧﺪم ﮐﻪ � ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧ �� ﺗﻮاﻧﻨﺪ بﮕ ﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺗﺠﺎوز ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ � اﻧﺪ ﭼﻮن اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ د ر ﺣﺪ و اﻧﺪازە � . ﺴﺖ � ﻪ ﻧ �� ی اﯾﻦ ﺗﺠ ﺧﻮاﻧﺪم ﮐﻪ » ﺶ از � ﺑ � ﺪگﺎن ﺟن � آزارد آن ﺪە ﺷﺪن � ﮐﻪ بﻪ دﻧبﺎل اﻧﺘﻘﺎم بﺎﺷﻨﺪ، بﻪ دﻧبﺎل اﻓﺸﺎی ﺗﺠﺎوز و ﻓهﻤ ﻪ �� ﺗﺠ ی ﺗﻠﺨﺸﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻧﺎﻇﺮان ﻫﺴتﻨﺪ. « بﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، آدم ﺪە � ﺎدی را د � ﻫﺎی ز ام ﮐﻪ ﭼﻮن از ﻋﺪاﻟﺖ ﺟﺎری در ئ زﺧﻢ ﺧ دﺳﺘگﺎە ﻗﻀﺎئ ﻮردە ﺪ ﺷﺪە � ﺎ ﻧﺎاﻣ � اﻧﺪ � اﻧﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ بﻪ ﻃﻮرک ض از اﺣکﺎم � ﺴبﺖ بﻪ ﺻﺪور بﻌ � ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﻫﺴتﻨﺪ اﻣﺎ � ﺸﺎن ﻧ � ش � ن � اﻋﺪام وا ن ﮐﻪ آﻧﺎن را ﻧﻤﺎﯾﻨﺪە دﻫﻨﺪ، اﻋﺪام ﮐﺴﺎی ی ﺴﺎن � ا � ی ﻫﺎی داﻧﻨﺪﮐﻪ ﻫﻤﻮارە آزاداﻧﻪ در ﭘﻨﺎە ﻗﺎﻧﻮن بﻪ ﺟﺮم وﻇﻠﻢ اداﻣﻪ دادە ب اﻧﺪ ی آﻧﮑﻪ ﻣﺠﺒﻮر پ دازﻧﺪ. � ن ﻫﺮﭼﻨﺪﮐﻮﭼﮏ ﺑ بﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎوای زﺧﻢ � گﺎ ب ﺧﻮردن ﻣﺪاوم از ی � ت ﻧ ﻋﺪاﻟی ب ﮔﺬارد ﮐﻪ ی ﻃﺮﻓﺎﻧﻪ در ﻣﻘ ﺎم ﺪ �� ت را ﻗﺎﺋﻞ ﺷ � ض ، ﺣﻘﻮ ی ﻢ ﺳﻨﮕن � ﺪ و ﺑﺮای ﻣﺠﺮﻣﺎن ﺟﺮا � ﻗﻀﺎوت ﺑنﺸیﻨ ض ئ از ﺷﻤﺎﺳﻠﺐ ﺷﺪە اﺳﺖ. بﺎ ﻣﻮارد ﻓﺮاوائ ﮐﻪ ﻫﻤﻮارە در دﺳﺘگﺎە ﻗﻀﺎئ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدە ﺪگﺎن � ام ﮐﻪ در آن آزارد ﺲ از ﻣﻮاﺟهﻪ بﺎ ﻋﺪاﻟﺘﺨﺎﻧﻪ � ایﮐﻪ ﺶ ﺷﺪە � ﺑﺮای اﺣﻘﺎق ﺣﻖ دﺳﺖ بﻪ داﻣﺎ ت ی را ﺗﺤﻤﻞ � ﺸ � اﻧﺪ رﻧﺞ ﺑ ﮐﺮدە ﺪە � ﺪە ﺑﻮدﻧﺪ، ﭼﻮن د � ﺶ از آزاری ﮐﻪ د � ت ﺑ ب ﺣی � اﻧﺪ، رﻧ اﻧ ﺪ ﮐﻪ � ﻧ ﺗﻮان بﻪ اﯾﻦ ﻋﺪاﻟﺘﺨﺎﻧﻪ دﻟگﺮم ﺑﻮد. ﻣﻄﺎﻟبﻪ ئ اﯾﺮان در ﺳﺎل ی ﻋﺪاﻟﺖ از دﺳﺘگﺎە ﻗﻀﺎئ ی ﺣﺪاﻗﻞ در � ﻫﺎی اﺧ ﺷبﮑﻪ بﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ � ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎ ﻞ ﺷﺪە ﮐﻪ بﻪ کﺎرزارﻫﺎی � ﺗبﺪ � ای ﻋﻤﻮ ﭘﺮﺷﻤﺎر اﻣﺎ ﮐﻮﺗﺎە ﻣﺪت و ﻃﻮﻓﺎن ت ی � ﻫﺎی ﺗﻮﺋﯿ ای ﺷکﻞ دادە اﺳﺘﮑﻪ ﻫ ﻢ