در بارۀ اعدام

ﭼﺮا بﺎ اﻋﺪام ﻣﺨﺎﻟﻒ ام ٧٩ � ﻢ را � اﯾﻦ ﺗﺼﻤ ﺖآﻧﻬﺎ اﺛﺮی ﻣﺎﻧﺪگ � وﻣﻮﻗﻌ گ � ﺎە ﺑﻮدﻧﺪﮐﻪ درزﻧﺪ � ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ آ ﺎر ﺧﻮاﻫﺪﮔﺬاﺷﺖ. ﺎن ﻫﻢ � ﻣﻦ بﻌﺪ از ﻗﺘﻞ پﺪر و ﻣﺎدرم و از ز رزﻣ ﺎن اﯾﻦ �� آﻧﻬﺎ در ﺟ � ﺎ � ﺎن ﺳ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎی درون ﻢ ﻣﻮاﻓﻖ � ف از آﻧﻬﺎ بﺎ اﯾﻦ ﺗﺼﻤ � ب ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻢ. ﺑﺮ ﺣﺰی � ف ﻓﮑﺮ � ﻧﺒﻮدﻧﺪ. اﻏﻠﺐ بﺎ ﻣﺤﺘﻮای آن ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﺮ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐ ﻪ ن اﺳﺖ و ﻫﻨﻮز ﻧﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻧﻪ ﺣﺰب و ﻧﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻢ ﺳﻨﮕﯿی � ﺗﺼﻤ ﺮان ی اﯾ را ﻧﺪارد. �� ن ﺗﺼﻤ ی ﺪن ﭼﻨن � بﻪ دوشﮐﺸ گ � آﻣﺎد ﺪە � ﺷن ﻢﮐﻪ � ن ﻫﺴت از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﺪﻻلﮐﺮدەﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﺎنﮔﺮوە ﺟﻮاﻧﺎی �� امﮐﻪ بﻌﺪ از ﮐﻮدﺗﺎی ۲۸ ﻪ � ن اﻋﻼﻣ ی ﻣﺮداد اوﻟن ﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد: � ﻢ ﻋﻨﻮا � ای ﮐﻪ داد » اﺗﺤﺎد، اﻧﻘﻼب، اﻧﺘﻘﺎم .« ﻪ � اﻧﺘﻘﺎم در ﺻﺪر اﻋﻼﻣ ی ﻣﺎ آﻣﺪە ﺑﻮد. پﺪرم ﺎﺳﺖ � عﺳ � ﺎﻧﮕﺮﻧ � ن دادە اﺳﺖﮐﻪ بﻪ ﻧﻈﺮم ﺑ � پﺎﺳ ورزی اوو ﭼﮕ ﻧﮕﺮش گ � ﻮﻧ و رﻓﺘﺎر او در ﻋﺮﺻﻪ اﺳﺖ. اوﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ آن � ﺎ � ی ﺗﻔﮑﺮ و ﻋﻤﻞ ﺳ ﻣﻮﻗﻊ ﻢ ﻣﻦ � ﻪ را داد � ﮐﻪ اﯾﻦ اﻋﻼﻣ ۲۵ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻮد، ﺷﻤﺎ ۲۳ � ﺳﺎﻟﺘﺎن ﺑﻮد و ﻣﺎﮔﺮو ش وع بﻪ ﻣبﺎرزە � ﻢ ﮐﻪ ﺗﺎزە � ﺟﻮان ﺑﻮد ﻢ. ﻧﻪ اﯾﻦ � ﮐﺮدە ﺑﻮد � ﺎ � ی ﺳ ﻪ �� ﺗﺠ ﺎﺳ � ﻢ و ﻧﻪ اﯾﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ از ﺳ � ن را داﺷت �� ﻫﺎی ﺗﺎر ش �� ﺖ و ﻋﻠﻢ ی را. ﻢ، و � ﻢ ﺗﮑﺮارﮐﻨ � ف زد ف راﮐﻪ در اوان ﺟﻮای � ﺮ ﻗﺮار بﺎﺷﺪﮐﻪ اﻣﺮوز ﻫﻤﺎن ﺣﺮ � ا ﺎﺳﺖ � ﺑﺮ ﻫﻤﺎن ﻣﺒﻨﺎ ﺳ ﻢ، ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ دارد ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﺎ از � ورزیﮐﻨ ﻢ. � ﺪ � آﻧﺠﺎ بﻪ اﯾﻨﺠﺎ رﺳ � ﺸﺎن � � ﻘﺎ � بﻪ ﻧﻈﺮم اﯾﻦ ﺣﺮف دﻗ در � ﺎ � ﺎن ﺳ �� دﻫﺪﮐﻪ ﭼﻄﻮر اﯾﻦ ﺟ � ﺎ � ت ﺗﺤﻮﻻت ﺳ � ﺴ � ن ﺑﺮداﺷﺖ ی اﯾﺮان بﻪ ﭼﻨن � اﺟﺘﻤﺎ � ی ﻫﺎی رﺳﺪ، ن ی ﺗبﯿن � ﺷﺎن ﻪ � ﮐﻨﺪ و بﻪ ﻣﻨﺎﺳبﺖ ﺻﺪور اﻋﻼﻣ ش �� ن ﺣﻘﻮق ی ﺟﻬﺎی ، ﺪە � ﺖ ﺧﻮد را بﻪ ا �� ﻣﻮﺿﻊ و ﻫ ی ﺟﻬﺎن ﻪ � ش و آن اﻋﻼﻣ �� ﺷﻤﻮل ﺣﻘﻮق ی � وﺻﻞ � �� ﺗﺎر ﮐﻨﺪ.