در بارۀ خشونت

ﺎرە � ی در ﺧﺸﻮﻧﺖ | ﭼهﺎرﮔﻔﺘﮕﻮ ٥٨ ﺎ اﯾﻦ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﺗﻮﺳﻂ روﺷﻨﻔﮑﺮان و � در ﻫﺮ دورە ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ؟ و آ ﻪ �� ﻧﻈ � ﻣﺮﺟﻊ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻧ � ﺎ � ﮕﺮان ﺳ � ﭘﺮدازان و بﺎز ﺷﻮد؟ از ﮕﺮ، ﻓﺎرغ از اﯾﻦﮐﻪ ﺷﯿﻮە � ﻃﺮف د ﺎ � ﻢ � بﺪاﻧ � ی ﻣبﺎرزە را اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺨ ض ورت ﺗﺎر � � ، ��� پ ﺳﻢ بﺎ ﺗﻮﺟﻪ بﻪ آن � ﺧﻮاﻫﻢ ﺑ ﺎن �� ﭼﻪ در اﯾﺮان ﺟ � ﺎ � دارد، آ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دوران ﺑﺮﺗﺮی ﮔﻔﺘﻤﺎن ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺰ د �� ر ﮔ ﮏﺷﺪە اﺳﺖ؟ � ﺎن ﺧﻮد ﻧﺰد � اﯾﺮان بﻪ پﺎ � ﺎ � ﻣبﺎرزات ﺳ � ﺎدﺗﺎن � بﻪ آورم ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻤﺎن » « � بﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻌﺎدل ﻓﺎر ﺴﮑﻮ » � از « رس د ﻓﻠﺴﻔﻪ ایﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪە ﮐﻪ ﺿﺪ دکﺎریت ﻌیض ﻋ � ، ﻦ( اﺳﺖ �� )ﺿﺪکﺎرﺗ از � ﻤﺪﺗﺎ ﻋﯿیف اﺳﺖ � ﮏ ﻧﻈﺎمِ ﮔﻔﺘﺎری � ﺴﺎﺳﺎﺧﺘﺎرﮔﺮایی . ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻫﻢ � ﺳﺎﺧﺘﺎرﮔﺮایی و و بﻪ ارادە � ﺎ آن روﺷﻨﻔﮑﺮ ﻋﻮض ﻧ � ی اﯾﻦ ﺷﻮد. ﮔﻔﺘﻤﺎن ش � ﻫﺎ ﻫﻢ بﺨ از ف ﻫﺴتﻨﺪﮐﻪ بﻪ آن اﺷﺎرەﮐﺮدم. ﮔﻔﺘﻤﺎن اﺳﺖ �� ﻫﻤﺎن ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎی ﻋﯿیف ﺗﺎر ﺘﻪ �� ﮋﮐﺘﯿ �� ﮐﻪ ﺳ یﮐنﺸﮕﺮ را ﺗ � ُن ﻌنی بﺨﺸﺪ، ﻧﻪ ﺑﺮﻋﮑﺲ! و ﻣﻌﻤ ً در ﻫﺮ � ﻮ � . ﻢ � ﮏ ﻓﺮﻫﻨﮓﺷﺎﻫﺪ � ﮏﮔﻔﺘﻤﺎن را در ﻓﻀﺎی � ﺶ از � ﺑﺮﻫﻪ ﺑ ﺗﻮان ﺗﻼش ﮐﺮدﮐﻪ ﮔﻔﺘﻤﺎن ف ﺎ ﻣﺘﻔﺎوت بﻪ وﺟﻮد آورد اﻣﺎ اﻧﮑﺸﺎف ﭼﻨنی � ﻫﺎی ﻣﺨﺎﻟﻒ ﮏ ﺷبﮑﻪ � ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻣﺘﻔﺎویت از درون ﺪە � ﭽ � ی ﭘ ﺑ � و ﺟﻤ � ی ﮔﺮو ی ون � � ﺪ، ﺷبﮑﻪ � آ ی روﺷﻨﻔﮑﺮان، ﮐنﺸ ش ان، رﺳﺎﻧﻪ � ﺎن، ﻧﺎ � ﺸگﺎﻫ � ﮕﺮان، دا ﻫﺎ و ن ﺸﺴنت � � ی ە، و بﻪ ﮐﺮ � ﻏ اش ﺳﺎل ﺪ. ﮔﻔﺘﻤﺎن � ﻫﺎ ﻃﻮل ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺸ ﻏﺮب» گ � « زد ﺪە � ﮏ ﻧﻔﺮ ﻧﺒﻮد، ا � ﻣﺤﺼﻮل ﻓﮑﺮ � ج � ﻫﺎیی در ﻓﻀﺎ ﻣ زد، آل اﺣﻤﺪ از آن ﺪ ﮐﺮد، و ﺟﺰوە � ﺎ ﺗﻘﻠ � را ﻗﺮض �� ﻫﺎ اﻟهﺎم ﮔﺮﻓﺖ، ﻣﻔﺎﻫ ای ﻧﻮﺷﺖ اﻣﺎ زﻣﯿﻨﻪ � ی پﺬﯾﺮشآن ﺟﺰوە و ﺎرﻧﻮﺷﺘﻪ � ﺴ ﮏﻓ � ، ﻫﺎی ﻣﺸﺎبﻪ ﻀﺎی ف و ﺟﺎﻣﻌﻪ �� ﻞ ﺗﺎر � ﻋﯿیف و آﻣﺎدە ﺑﻮد، ﺑﻨﺎ بﻪ دﻻ گ � ﻓﺮﻫﻨ ﺷﻨﺎﺧیت ! و ﺗﻨهﺎ در ﻤﻪ � ﺎری ازﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺴﺘﻌﻤﺮە و ﻧ � ﺴ � ﻪ در � اﯾﺮان ﻫﻢ ﻧﺒﻮد بﻠ ﻣ ﺴﺘﻌﻤﺮە روح � ﻏﺎﻟﺐ زﻣﺎﻧﻪ ﻫﻤﺎنﮔﻔﺘﻤﺎن ﺿﺪاﺳﺘﻌﻤﺎری ﻏﺮب» گ � . ﺑﻮد« زد ﺎ ارادە � ﺮﻗﺼﺪ � ا ﮏ � ﺪﮐﻪ � ی آن را دار ﺪا � ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻏﺎﻟﺐ روﺷﻨﻔﮑﺮی را ازﻣ ن ً� ﺪ، ﻣﺜ � ی ون ﺑﺮاﻧ � ﺑ ﻏﺮب» گ � ﺎ « زد �» ﺴیت � ﺎﻟ � ﮔﻔﺘﻤﺎن ﺿﺪاﻣ پ ﺎ « �» ﮔﻔﺘﻤﺎن