در بارۀ خشونت

ﺎرە � ی در ﺧﺸﻮﻧﺖ | ﭼهﺎرﮔﻔﺘﮕﻮ ٦٤ ، بﺎزﻫﻢ ﻓﻠﺞ � ﺎ � ﺄسﺳ � ﺪی و � ﺠﻪ ﻫﻤﺎن اﺳﺖ، ﻧﺎاﻣ � ﺴﻞ، بﺎزﻫﻢ ﻧت � ﺎ ﺳﻪ � ، پﺬﯾﺮش ﺗﻘﺪﯾﺮ و ﺗﻦ دادن بﻪ ﺣﺪاﻗﻞ � ﺎ � ﻞ ﺳ � ﺗﺨ ن ﻫﺎ، پﺎﯾنی ﺗﺮ از ﮏ � ﺧﻂ ش اﻓﺖ � گ � زﻧﺪ ﻣﻨﺪاﻧﻪ وﺳﺎدە ! ﺣﺎﻻ ﺑﺮﮔﺮدم بﻪ ﺳﺆال ﺷﻤﺎ. ﻣﺎ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺸ � ﺟﺎ ﺗﻤﺎﯾﺰی ﻗﺎﺋﻞ ﺎن � ﻢ ﻣ � ﺪ »و « ﺧﺸﻮﻧﺖ » روش ﻣبﺎرزە � ی � ی ﻗهﺮآﻣ .« ﺴتﻨﺪ. ﺧﺸﻮﻧﺖ � ﻧ �� اﯾﻦ دو ت دە � ﺎرﮔﺴ � ﺴ � ﻣبﺤﺚ ای در روان ، ﺟﺎﻣﻌﻪ � ﺷﻨﺎ ، و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﺳ � ﺷﻨﺎ ﺖ. � ﺧﺸﻮﻧﺖ بﺎﺷﺪ. آن � ﺎ ﺟﻤ � ﺗﻮاﻧﺪ ﻓﺮدی ﺎبﺎیض � ت اﺿﺎت ﺧ � ﭼﻪ ﻣﺎ در اﻋ � ﺶ � ً بﻪ ﺷکﻞ آ � ، ﻣﺜ � ﻢ، ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺟﻤ � ﺑیﻨ زدن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺎ � ﻫﺎی دوﻟیت ﻣکﺎن ف ی ی � ﻫﺎیی ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﻤﺎدﯾﻦ دارﻧﺪ، ﻣﺜﻞ دﻓﺎﺗﺮ اﻣﺎﻣﺎن ﺟﻤﻌﻪ، ﻫﻤﺎن ﭼ اﺳﺖ ﮐﻪ بﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ « ﮐﻮر» ﺰ �� ﺧﺼﻠﺖ ﺧﺮدﮔ � ی ﺷﺪە، ﻧﻮ � ﻫﻢ ﺗﻌﺒ ) irrational ﺴیت ﻫﻢ � ﺪﺣیت ﺣﺎﻟﺖ ﻓﺎﺷ � ف یﮐﻪ بﺎﻟﻘﻮە ﺷﺎ ی � ، ﭼ � ( وﺧﻄﺮﻧﺎ � ﮏ زن ﻇﺎﻫﺮا � � ً وﻗیت ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯿیت بﻪ ﺷکﻞ ﻣﻨﺎﺳ � ﺪاﮐﻨﺪ، ﻣﺜ � ﭘ ﮔﻨﺎﻫکﺎر » « را در � ﺎبﺎن اﻋﺪام � ﺧ ﺖ دﺳﺘکﺎری ﺗﻮﺳﻂ � ﮐﻨﺪ، ﺧﺸﻮﻧیت ﮐﻪ ﻗﺎبﻠ ﻮگ � دﻣﺎ ﻫﺎ و واﻋﻈﺎنِ ﻋﻮام ﺐ دارد و در ﺣﺮﮐﺖ �� ﻓ ﺎبﺎین � ﺴیت ﺧ � ﻮﻟ �� ﻫﺎی ﭘ � ﺑﺮوز ﮐﻨﺪ. ﺑﺮﻋﮑﺲ، روش ﻣبﺎرزە ﮏ و ﺣﺮﮐﺖِ بﻪ � ﺘ � ﺗﺎ � ن ، ﻧﻮ ی � ی ﻗهﺮآﻣ ﺎ ﺷﺎﺧﻪ � ،� ﺎ � ب ان ﺳ � ﺷﺪت ﻋﻘﻼین و ﻣﺤﺎﺳبﻪ ﺷﺪە اﺳﺖ ﮐﻪ رﻫ ﺎی ﻫ ﺎ � اﺣﺰاب ﺳ � ﻧﻈﺎ � ح � ، آن را ﻃ � ــــﺦ ﻣﺪرن بﻪ دوﺻﻮرت بﻪ � ﺰﻧﺪ. در ﺗﺎر � ر اﺟﺮاﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪە: ﺟﻨﮓ ﺗﻮدە ای بﻠﻨﺪﻣﺪت و ﺎم» � «. ﻗ ﺟﻨﮓ بﻠﻨﺪﻣﺪت ر ا در اﻧﻘﻼب ﻫﺎی آزادی ﺪە � ﮑﺘﺎﺗﻮری و ﺿﺪاﺳﺘﻌﻤﺎری د � بﺨﺶ ﺿﺪ د ﻢ � ا ؛ ﺎم» � « ﻗ را در اﻧﻘﻼب ﮏ، از ﺟﻤﻠﻪ در ﺑهﻤﻦ � ﻫﺎی کﻼﺳ ۵۷ ن ی � در اﯾﺮان، و ﻧ در ﺑهﺎر ﻋﺮیب . ب ﮐﻨﻮین ، اﺣﺘﻤﺎل ﺟﻨﮓ � ﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ در ﺟﻤهﻮری اﺳﻼ ﻢ ورق � ﺮ زﻣﺎین ﺑﺮای رژ � وﺟﻮد ﻧﺪارد. ا � ﺶ ﻣﺮد � ﻞ ار � ﺸﮑ � بﻠﻨﺪﻣﺪت و ن هﺎین ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، زﻣنی � ﺑﺮﮔﺮدد، بﻪ ﺷکﻞ ﻧﺎ ﻟﺮزە ای، بﻪ ﺷکﻞ ﮏ ﺳ» � یﻨﮑﺮوﻧ « ﺶ � ﻌین ﻫﻤﺰﻣﺎین و اﻧﻄبﺎقِ ﭘ � ﺑﯿین ﺸﺪە � ی ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪد ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ی آن ﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻗﺎ � ﻫﺎ در � ﺖ � ﻤ � ﺮ پﺎی ﺣﺎ � را از ز � ﮐﺸﺪ و ﻧﻈﺎم ﺗﻌﺎدﻟﺶ ر ا