در بارۀ خشونت

ﺎرە � ی در ﺧﺸﻮﻧﺖ | ﭼهﺎرﮔﻔﺘﮕﻮ ٦٨ ﺖ اﻧﺰوای � ﻧﺪارد، بﺎورش ﻧﺪارد. کﺎرﮐﺮد ﺗﺮس، ﺣﻔﻆ اﯾﻦ وﺿﻌ � ﺎ � ﺧﻮدآ اﺳﺖ. اﯾﻦﮐﻪ اﻓﺮاد ا گ � ی ی از اﺗﺤﺎد وﻫﻤبﺴﺘ � وﺟﻠﻮﮔ � ﺟﻤ ﺣﺴﺎس ﻧﺎﺗﻮاین و یب ﻞ ﺳﮑﻮت و اﺧﺬ � ﻗﺪریت ﮐﻨﻨﺪ. ﺗﺤﻤ ﺖ » � رﺿﺎ بﺎ ﺷﯿﻮە « ﻫﺎی ﻣﺨ ﺘﻠﻒ � ﺻﻮرت ی د: ﻧﺨﺴﺖ بﺎ ﺗﺤﻤﯿﻖ ﻓﮑﺮی ﺗﻮﺳﻂ دﺳﺘگﺎە � ﮔ ﮏ � ﺪﺋﻮﻟﻮژ � ﻫﺎی ا دوﻟیت ﻣﺜﻞ رﺳﺎﻧﻪ ش وﺳﺎزﻣﺎن � وﻧﻈﺎم آﻣﻮز � ﻫﺎی رﺳ ﻐﺎیت و � ﻫﺎی ﺗبﻠ دﯾین ، ﻪ ﺷﺪە در ﻧﻈﺎرە و رﺻﺪ � ﮏِ ﺗﻌﺒ � ﺴﺘﻤﺎﺗ � و ﺳپﺲ از راە ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺳ ﺮدن ﮐ ﺎە ﺟﻨبﺶ � ف ﻣﻨﺪان، و بﺨﺶ آ � ﺎن، ﻫ � ﺸگﺎﻫ � روﺷﻨﻔﮑﺮان، دا ف � ﻫﺎی ﺻﻨ ازﺷهﺮوﻧﺪان، بﺎ � کﺎرﮔﺮی وکﺎرﻣﻨﺪی. بﺎ ﺟﺎﺳﻮ ﻧﻤﻮﻧﻪ » ب ت � « ی ﻋ درﺳﺖ ﮐﺮدن ازﻣبﺎرزان؛ بﺎزداﺷﺖ وﺷﮑﻨﺠﻪ ش � ﻞ بﺨ � ﺸﺎﻫﻨگﺎین ﭼﻮن اﺳﻤﺎﻋ � ی ﭘ ﮑﺘﺎﺗﻮر � ﮕﺮان ﺣﺴﺎبکﺎرﺧﻮدﺷﺎن را داﺷﺘﻪ بﺎﺷﻨﺪ. د � ﺎن. ﺗﺎ د � ﺪە ﻗﻠ � وﺳپ ی ﮏِ ﺗﺮس و ﺗﺮور اﻣکﺎن � ﺴﺘﻤﺎﺗ � ﺖ ﺳ � ﻤ � بﺪون ﺣﺎ ﺪ و � ﺴﺖ. بﺎ � پﺬﯾﺮ ﻧ ﺣﺸﺖ ی آن � ﺎە ﺷهﺮوﻧﺪان بکﺎرﻧﺪ ودرﺿﻤ � را درﻧﺎﺧﻮدآ ﻫﺎ بﺎﻃین ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﻫ ﻤﻨﻮا ﺷﻮﻧﺪ. ﮕﺮ ﺗﺮس � ﺪاﮐﻨﻨﺪ و د � گ ﭘ � ﻢ زﻣﺎیض ﺑﺮﺳﺪﮐﻪ ﺷهﺮوﻧﺪان ﻫﻤبﺴﺘ � ﻓﺮضﮐﻨ ﮐﻮب از دﺳﺖ دادە بﺎﺷﺪ. در ﭼﻨﺎن زﻣ � ﺮد ﺧﻮد را ﺑﺮای � کﺎر ﺎین ، ﻣﺮدم � ی بﻪ ﺣﺮﮐﺖ در � ﺑﺮای ﺗﻐﯿ ﻪ �� ً بﺎ ﺗﻮﺟﻪ بﻪ ﺗﺠ � آﯾﻨﺪ. اﺣﺘﻤﺎ ﻫﺎی ی ﺳﺎل � ﮔﺬﺷﺘﻪ، بﻪ ﻧﻈﺮ ی در اﯾﺮان ﻣﻌﻄﻮف بﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻗﺪرت � رﺳﺪﮐﻪ ﺗﻐﯿ ﺪن � ﺎدﯾﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮای رﺳ � ی ﺑن � ی از ﺗﻐﯿ � ﻏ � ﮕﺮ را � ﺎ د �� ﺷﺪە اﺳﺖ. ﮔ ﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ � ﺴﺖ. ﺣیت ا � ض ﻣﺮدم ﻣﺘﺼﻮر ﻧ � ت ا � بﻪ اﻫﺪاف ﺟﻨبﺶ اﻋ ﻋﻘﺐ ﺸﯿین ﮐﻨﺪ، اﯾﻦ ﻋﻘﺐ � ﺎدﯾﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر آن، � ی ﺑن � ﺸﯿین بﺪون ﺗﻐﯿ � پﺎﺳﺦ ﻨﻮن ﺳﺆال اﯾﻦ � ﻣﺮدم ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ا � ﮔﻮی ارادە و ﺧﻮاﺳﺖ ﺟﻤ ی ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻗﺪرت بﺪون ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ؟ � ﺎ ﺗﻐﯿ � آ � اﺳﺖﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﺪ ﻗﺪرت بﺎﺷﺪ، � ﺎد ﺟﺪ � ﺲ ﺑن � ﻢ ﻗﺪرت و ﺗﺄﺳ � ﺎد ﻗﺪ � ی ﺑن � ﺮ ﻗﺮار ﺑﺮ ﺗﻐﯿ � ا ﺖ ﻫﺮ � ﺎ اﯾﻦ ازﻣﺎﻫ � آ � ﺎد ﻗﺪریت ﺑﺮﻧ � ﺑن ش از � ن بﺨ ی � ﺪﮐﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧ � آ آن