در بارۀ خشونت

ﮔﻔﺘﮕﻮ بﺎ � ﻋﻤﺎر ﻣﻠ ٧٩ اﯾﻦ بﺎﺷﺪﮐﻪ � ت ﻋﻤﻮ � ﻂ بﻪ ﺳﻤیت ﺑﺮود ﮐﻪ ﺗﻠ � ش ا � ﺪﮐﻪ � ﺣﺎل ﻓﺮضﮐﻨ آﯾﻨﺪە ی ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺴﺘﻘﺮ، ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم و ﺷﮑﻨﻨﺪە اﺳﺖ و یب ﺛبﺎیت ﺣﮑﻮ ﻣﺖ از گ � ﮕﺮ، ﮔﺮوە ﺑﺰر � ﺖ ﻣﻌﻠﻮم ﻓﺮضﮐﻨﻨﺪ. بﻪ ﻋبﺎرت د � را وﺿﻌ ﻣ ﺮدم بﻪ ش اﺳﺖ و ﻣﺎﻧﺪگﺎر ﻧﺨﻮاﻫﺪ � ﺎ � ﺴﺘﻢ در ﺣﺎل ﻓﺮو � ﺠﻪ ﺑﺮﺳﻨﺪﮐﻪ ﺳ � اﯾﻦ ﻧت ﺑﻮد. در اﯾﻦ ن ی ی � ﺠﻪ آن ﭼ � ﺴﺘﻢ اﺳﺖ و در ﻧت � ﺟﺎ اﻣﺮ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم، دوام ﺳ � ن ی � ﮐﻪ ﻣﺮدم از آن ﭘﺮﻫ ﺴﺘﻢ اﺳﺖ؛ آن � ﺖ از ﺳ � ﮐﻨﻨﺪ، ﺣﻤﺎ ﭼﻪ ﻣﻌﻠﻮم � ﻓﺮض ﺎبﺎن � ت ی بﻪ ﺧ � ﺸ � ﺠﻪ ﺗﻌﺪاد ﺑ � ﺷﻮد ﺳﻘﻮط ﻧﻈﺎم اﺳﺖ؛ در ﻧت ﻫﺎ � ﻂ اﻧﻘﻼیب � ش ا � آﯾﻨﺪ و � ﺗﺮ ﺷﻮد. ﻮط بﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ �� ﺎ ﻣﺮدم در ﺑﺮاﺑﺮ اﺧبﺎر ﻣ � ﻢ بﻪ ﺳﺆال ﺷﻤﺎ. آ � ﺣﺎل ﺑﺮﮔﺮد ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﻘﺐ � ﺸﯿین � � ﺎ ﺗﻬﺎﺟ � ﮐﻨﻨﺪ � ﺗﺮ ﺷﻮﻧﺪ؟ � ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ی از ﻣﺴﺌﻠﻪ � ﻏ � ن ی ﮐﻪ بﺎﻋﺚ ی � ی ﺧﺸﻮﻧﺖ، ﭼ ﺷﻮد ﻣﺮدم ﻋﻘﺐ ﺸﯿ � ین ت � ﺎ ﺗﻠ � ﺎ ﻧﮑﻨﻨﺪ، اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ آ � ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪگﺎری ﺣﮑﻮﻣﺖ را ﻣﻌﻠ � ﺟﻤ ﻮم � ﻓﺮض � ، ﺳﻘﻮط ﻧﻈﺎم را اﻣﺮی ﺣﺘ � ﺮ بﺎورﺟﻤ � ﺎ ﺳﻘﻮط آن را. ا � ﮐﻨﺪ ﻓﺮضﮐﻨﺪ، در اﯾﻦ ﺻﻮرت بﻪ رﻏﻢ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ، ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺮدم � ﻢ �� ﺮ از اﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻨﮕ � ﺎﯾﻨﺪ. ا � ﺎبﺎن ﺑ � بﺎز ﻫﻢ بﻪ ﺧ ﺗﻮان ﻓﻬ ﺪﮐﻪ ﭼﺮا � ﻤ بﻪ ت دە � ﮐﻮب ﮔﺴ � رﻏﻢ ی ﺣﮑﻮﻣﺖ در دی ﻣﺎە ۹۶ ت اﺿﺎت ﮐﻮﭼﮏ � ، اﻋ از ﻣﺮدم در آبﺎن گ � ﺖﮔﺮوە ﺑﺰر � ﺎﻓﺖ و در ﻧﻬﺎ � ﺗﺮ بﺎز ﻫﻢ اداﻣﻪ ۹۸ ﺎرە � دو ی ون آﻣﺪﻧﺪ. � ﺑ ﺖ، � ﻤ � ﻢ ﮐﻪ گﺎە در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺣﺎ �� ﺴﺖ وارد اﯾﻦ بﺤﺚ ﺷ � بﺪ ﻧ � ض ﻫﻢ بﻪ ﺳﻤﺖ اﻋﻤﺎل ﺧﺸﻮﻧﺖ ت ﺿنی � آرام آرام ﻣﻌ ن روﻧﺪ. اوﻟنی ت � ﺎ ﺗﻮﺳﻞ بﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ازﻃﺮف ﻣﻌ � ﺳﺆال اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ آ ض ﻧﺎدر ﺳﺖ ﺿنی � ﺎ اﯾﻦﮐﻪ � ؟ اﺳﺖ ت � ﺗﻮان ﺗﺼﻮرﮐﺮدﮐﻪ اﯾﻦ اﻋﻤﺎل ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻫﻢ اﺧﻼ ﺪ؟ � بﺎﺷﺪ و ﻫﻢ ﻣﻔ در ﻣﻮرد ﺧﺸﻮﻧﺖ ن ی ﻧﮑﺘﻪ ی � ﭘﺮﻫ ﺪ بﻪ آن ﭘﺮداﺧﺖ. � ای ﻫﺴﺖ ﮐﻪ بﺎ » ﻣبﺎرزات ﺧﺸﻮﻧﺖ � ی � ﭘﺮﻫ « � را گﺎ » ﻣبﺎرزات بﺪون ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻫﻢ «