One Hundred and Sixty Years

١٠٢ ﺩﻫﺎﺕ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺯﻧﺎﻥ ﺳﻔﺮ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۰۱ ﺑﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺁﺑﺎﺩ ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮﺩ . ﻣﺪﺗﻰ ﺑﻪ ﻳﺰﺩ ﺭﻓﺖ، ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺁﺑ ﺎﺩﻩ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩ، ﻣﺪﺗﻰ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺭﺷﺖ ﺯﻳﺴﺖ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﺪﻓﺶ ﺩﺭ ﻭﻫﻠﮥ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ . ﻭﻯ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۲۱ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺖ ) ﻣﺆﻣﻦ ۲۰۰۳ : ۲۸۹ .( ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﭼﻪ ﺯﻣﺎ ﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ . ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۸۷۹ . ﻡ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﮐﻮﭼﮏ ﭘﺴﺮﺍﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ » ﻣﮑﺘﺐ ﻣﻴﺮﺯﺍ ﺁﻗﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻌﻠﻢ « ﺩﺭ ﺳﺮﻗﺒﺮ ﺁﻗﺎ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﻣﺤﻼّﺕ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﺄﺳﻴﺲ . ﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۰۳ ﺑﻪ ﻣﺤﻠّ ﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﻯ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ ﻏﺮﺑﻰ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ» « ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺖ . ﻣﺪﺭﺳﮥ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺮﻳﺒﴼ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﺁﻣﺪ . ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﮐﻮﭼﮏ ﻏﻴﺮ ﺭﺳﻤﻰ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﺎﻝ ۱۸۹۹ . ﻡ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ . ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﻣﺎﻩ ﻣﻪ ۱۹۱۱ . ﻡ ﺑﺎ ﺭﺳﻤﴼ ﻧﺎﻡ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺑﺎ ۳۰ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺩﻭﺭﮤ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺧﻴﻠﻰ ﺯﻭﺩ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ . ﺻﺪﻫﺎ ﺭﺳﻴﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺎﺭ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺭﺟﺎﻝ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﻨّﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﻭ ﺷﻬﺮﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ) ﻣﺆﻣﻦ ۲۰۰۳ : ۲۸۹ ( . ﺩﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺩﻫﺎﺕ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺩﻫ ﮥ ۱۹۳۰ . ﻡ ﻫﻤﮥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺭﺿﺎﺷﺎﻩ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺷﺪ . ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠّ ﺯﻣﺎﻥ ﻰ ﺩﺭ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻳﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻗﺪﺭﻯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﻳﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺩﻳﻨﻰ، ﺑﻪ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﺑﺎﻻ ﺑﺮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﺳﻮﺍﺩ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺗﺎ ﮐﻰ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻨﺪﺑﺎﺩ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﻭ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺗﻌﺼّﺒﺎﺕ ﻫﻤﮥ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺳﺎﺯﺩ . ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﺯﺭﺩﺷﺘﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺳﻪ ﺩﻫﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺳﺎﻝ ۱۸۸۰ ﻣﻴﻼﺩﻯ ﮐﻪ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺑﻬﺎ ﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮔﺮﻭﻩ ، ﭼﺸﻤﮕﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺯﺭﺩﺷﺘﻴﺎﻥ ﻭ