One Hundred and Sixty Years

١١۶ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻬﺮﮤ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﭘﺮ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ . ﺭﻓﺖ ﻭﻯ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻣﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﺗﻌﻄﻴﻠ ﻰ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺟﺰ ﺍﻣﻀﺎء ﻭﺭﻗﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺟﻠﻮﻳﺶ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺭﺍﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﻧ ﺍﺷﺘﻪ ﺪ ﺍﺳﺖ . ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺘّﻰ ﺍﮔﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺗﻌﻄﻴﻠ ﻰ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﺸﻢ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺿﺎﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﻧﮥ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﻳﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﺰﻭﺩﻯ ﺁﻥ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﺴﺖ ﺭﺍ ﻣﻰ . ﺗﻘﺎﺭﻥ ﺗﻌﻄﻴﻠ ﻰ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﻭﺍﻗﻌﮥ ﻣﻬﻤﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﻓﻊ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﻳﻦ ، ﻓﺮﺿﻴﻪ ﺭﺍ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﺷﺪ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﺳﺘﻮﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺳﺎﺱ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﺪﺍﻯ ﻧﻬﻀﺖ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺯﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ . ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺍﺻ ﻼﺣﻰ ﺁﺗﺎﺗﻮﺭﮎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺮﮐﻴﻪ ﺍﻟﮕﻮﻯ ﺗﺮﻗﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻗﺪﻡ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻋﻤﻠﻰ ﺳﺎﺯﺩ . ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺑﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ . ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﺠﺎﺏ ﺭﻭﻳﺎﺭﻭﺋﻰ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻣﺪﺭﺳﮥ ﭘﺴﺮﺍﻧ ﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻓﺮﻭﺵ ، ( ﺑﺎﺑﻞ) ۱۳۰۴ ﺵ ]. ۱۹۲۵ .[ ﻡ