One Hundred and Sixty Years

١٢٣ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻰ ﻣﺜﻼً . ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﺍﻭﻝ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷﺎﻩ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﻭﺯﺭﺍء ﻭ ﺩﻭﻟﺘﻤﺮﺩﺍﻥ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺮﻭﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺑﺮﻫﺎﻧﻨﺪ ﺑﻪ . ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﭘﺎﻳﺎﻧﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺎ ﻩ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﻯ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ، ﺷﺎﻩ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺒﺮﺋﮥ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﻬﻤﺖ ﻫﺎﻯ ﺭﺍﻳﺞ ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮﻯ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ . ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺎﺧﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺣﺠّﺘﻴﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻭ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺩ ﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻓﻌّ ﺎﻟﻴﻦ ﺣﺠّﺘﻴﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺮﺍﻥ ﻭ ﺟﻼﺩﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﻯ ﺭﮊﻳﻢ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻧﺪ . ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺭﮎ ﺑﻬﺘﺮ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ ﻣﺎﻩ ۱۳۲۰ ﻭ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺭﺿﺎﺷﺎﻩ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺭ ﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻳﻢ . ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻄﻠﻘﮥ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺪﺭﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﭘﺎﻯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺘﺮﻗﻰ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﻘﺶ ﺑﺮ ﺁﺏ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﻭ ﻓﻌّ ﺎﻟﻴﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﺖ ﺁ. ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﺳﻼﻡ ﻭ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻭ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﮔﺎﻭ ﻭ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻨﺪ ﻫﻢ . ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻮﺷﺶ ﻫﺎﻳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺪﻧﻰ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻰ ﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻥ . ﺑﻮﺩ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻮﮐّ ﻠﻰ ﻃَ ﺮﻗﻰ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﺩﺭ ﺩﻫﮥ ۱۳۲۰ ﻫﻴﺌﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﻣﺎﺩّ ﻯ ﮔﺮﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﻫﻴﺌﺖ ﻫﺎﻯ ﻣﺤﻠّ ﻰ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻰ ﺩﻳﻨﻰ، ﺍﺗّ ﺤﺎﺩﻳﻪ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ، ﺟﻤﻌﻴّ ﺖ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ، ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ، ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺮﻭّﺟﻴﻦ ﻣﺬﻫﺐ ﺟﻌﻔﺮﻯ، ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ، ﮐﻨﮕﺮ ﮤ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ] ﻭ ﻏﻴﺮﻩ [ ﺑﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﺪﻫﻰ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ . ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺳﺮﺍﺳﺮﻯ ﻧﻴﺮ ﻭﻫﺎﻳﻰ ﻫﻤﭽﻮﻥ