One Hundred and Sixty Years

١٢٨ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺍﺻﻼﺣﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ۱۳۲۳ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻔﺖ ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻩ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻋﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﻰ ﺗﺄﺳﻴﺲ . ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﺧﺮﺩﺍﺩ ۱۳۲۵ ﺗﻌ ﺪﺍﺩ ﺍﻳﻦ ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ ۲۴ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ۲۳۳۷ ﺭﺳﻴﺪ . ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ۱۳۲۶ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ ۴۵ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺑﻪ ۱۶ ﺷﻌﺒﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ . ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻋﺒﺎﺳﻌﻠﻰ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺭ ﻃﻰ ۲۵ ﺳﺎﻝ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ، ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﻴ ﺶ ﺍﺯ ۱۷۰ ﻣﺆﺳّﺴﮥ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺗﻮﺃﻡ ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﻬﺎﺩ . ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﻌﺒﻪ ﺗ ﻫﺎﻯ ﻬﺮﺍﻥ، ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻳﻰ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ) ﺗﻮﮐﻠﻰ ﻃﺮﻗﻰ : ۱۳۸۰ ،۹۳(. ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺩﻫﮥ ۱۳۲۰ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ » ﮐﺮﺩ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣ «ﻰ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﻌّ » ﺎﻝ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ .« ﺑﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﻋﻄﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺷﻬﺎﺏ ﭘﻮﺭ ﻭ ﺟﻤﻌﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﺰﻭﺍﺕ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ ﻣﺘﻌﺪّ ﺩﻯ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻪ. ﺗﺄﺳﻴﺲ » ﺩﺍﺭﺍﻟﻌﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﻋﺮﺑﻰ « ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﺠﻠﻪ ﻫﻔﺘﮕﻰ ﻧﻮﺭ ﺩﺍﻧﺶ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻭّﺍﺭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩ . ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۴ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺳﺎﻟﻨﺎﻣﮥ ﻧﻮﺭ ﺩﺍﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻪ » ﺍﻏﻠﺐ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﺭﺝ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻮﮐّ ) « ﻠﻰ ﻃﺮﻗﻰ ۱۳۸۰ : ۹۱(. ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺍﺯ ﺑﻄﻦ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻫﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺣﺠّﺘﻴﻪ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﻗﺒ ﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺳﺮ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮﺩﻩ . ﺍﻳﻢ ﺎﻟﻴﺖﻓﻌّ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﻫﺎ ﻯ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﭘﺮﺍﮐﻨﻰ ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﺩﺭﻭﻍ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﭼﻢ ﺍﺳﻼﻡ ، ﺩﻧﻴﺎﻯ ﺍﺳﻼﻡ ، ﺁﺋﻴﻦ ﺍﺳﻼ ﻡ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﺣﻖ ﺩﺭﺝ ﻣﻰ ﺎﻟﻴﺖﻓﻌّ . ﺷﺪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ ﻗﺼﺒﺎﺕ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺧﻴﻠﻰ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺭﺝ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻫﺎﻯ ﻳﮏ ﺳﺎﻥ ) ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺍﻣﻀﺎءﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ( ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶ ﻫﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ . ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻧﻔﺎﻕ ﺍﻓﮑﻨﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﻻﻯ ﻣﻨﺎﺑﺮ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻧﻰ ﻫﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﺪ ﺍﺿﺎﻓﻪ