One Hundred and Sixty Years

١٨ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﻨﻰ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺟﻌﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﺭﮐﺴﻴﺴﺖ ﻫﺎﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻭﻩ ﺣﺠّﺘﻴﻪ ﻭ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﻻﻧﻪ ﻭ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﻫﻤﺖ ﮔﻤﺎﺷﺘﻨﺪ . ﺩﺭ ﺑﺎﻻﻯ ﺍﻳﻦ ﻫﺮﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ، ﺁﻳﺎﺕ ﻋﻈﺎﻡ، ﺍﻣﺎﻣﺎﻥ ﺟﻤﻌﻪ، ﻣﻼّﻳﺎﻥ، ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﻫﺎ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﭘﻴﺸﮕﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻗﺎﻣﻮﺱ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﺪﺍﺭﻯ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮﺯﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ . ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻤﺎﺩﻯ ﻋﻮﺍﻡ ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻧﻔﺎﻕ ﺍﻓﮑﻨﻰ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﮐﺸﻰ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﺎﻟﻰ ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻰ ﺷﺎﻥ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﮐﺎﺭﺳﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﻃﺒﻘﮥ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ، ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﺎ ﺩﻟﺰﺩﮔﻰ ﻭ ﻫﺮﺍﺳﻰ ﺑﻰ ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋ ﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﻧﮕﺮﻧﺪ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺯﻳﺮ ﻧﻔﻮﺫ ﻗﺮﺍﺭ . ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻧﻴﻤﮥ ﺩﻭﻡ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺑﺎﺏ، ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﺎﺑﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺩﻋﺎﻳﺶ، ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ، ﻣﺴﻴﺢ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺴﻰ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﻭ ﻭﻟﻰ ] ﻋﻬﺪ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﻣﻴﺮﺯﺍ [ ، ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺗﻴﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺍﺯ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻨﻴ ﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭ ﺩﻳﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺩﻭﺭﺍﻓﺘﺎﺩﮤ ﻋﮑﺎ ﺟﺎﻯ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﮑﻰ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﺑﺴﺖ . ﺑﺎ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ، ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻭ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﺩﺭ ﺣﺪّﻯ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ، ﺭﺷﺘﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﭘﻨﺪﺍﺭﻫﺎ ﻭ ﺑ ﺎﻭﺭﻫﺎﻯ ﮐﻬﻦ ﺳﻨّﺘﻰ ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻴﻨﻰ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﺴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻭ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪﻯ ﺭﺍﻫﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻧﺪ . ﻧﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺩﻳﻦِ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﻋﻠﻢ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﺑﭙﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺭﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺗﻤﺪﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻝ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺁﺑﺎﺩ ﻧﻘﺸﻰ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﻫﺎﻯ ﺣﻴﺮﺕ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﺎﺱ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ . ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﺶ ﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﻗﻴﺪ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﻭ ﻣﻮﻫﻮﻣﺎﺕ، ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺪﺍﺭﻯ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﺤﺒّ ﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﻮﻉ ﺭﺍ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺩﺷﻤﻦ ﺗﺮﺍﺷﻰ ﻭ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮﺯﻯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ، ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺍﺕ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻳﺎﺑﺪ ﻭ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ، ﺑﺎ ﻫﺮ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻰ ، ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﮥ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﺑﺮﻭ