One Hundred and Sixty Years

١٩ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﺁﺯﺍﺭﻫﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﻳﺪﻧﺪ . ﻳﻮﺭﺵ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﮥ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻭ ﺣﮑّﺎﻡ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﮐﻪ ﻣﺤﻮ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩﻯ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺭﺍ ﻫﺪﻑ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﻤﺮﺩﻯ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﺪﻳﺸﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻧﺎﮐﺎﻡ ﻣﺎﻧﺪ ﺩﺭ . ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺳﻠﺴﻠﮥ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﺍﺕ ﺑﺎ ﺍﻓﺖ ﻭ ﺧﻴﺰﻫﺎﻳﻰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ . ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﻗﺒﻮﻝ ﺍﻳﻦ ﺁﺯﺍ ﺭﻫﺎ ﻭ ﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﻯ ﺗﻌﺼّﺐ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺆﺍﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺗﻘﻴﻪ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻇﻠﻢ ﺭﻫﺎ ﮔﺮﺩﻧﺪ . ﺩﺭﺳﺖ ﺁﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﺩﺍﺩﻥ ﻫﺎ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺍﻯ ﻣﻰ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻮﻳﻰ ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺣﻘ ﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻯ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ . ﺗﺤﻤّ ﻞ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻓﺮﺩﺍ ﻫﻤﮥ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺯ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﺍﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﺷﺤﻨﻪ ﻭ ﻣﺤﺘﺴﺐ ﻭ ﻗﺎﺿﻰ ﺷﺮﻉ ﻭ ... ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺧﻮﺩ، ﺧﻮﺍﻩ ﺩﻳﻨﻰ، ﺧﻮﺍﻩ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻭ ﺑﺪﺍﻥ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎﻯ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻣﻰ ﻓﺸﺎﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﻭ ﻓﮑﺮﻯ ﺑﻪ ، ﺑﻬﺎﻯ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ، ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺳﺎﻟﻮﺱ ﻭ ﺭﻳﺎ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﭘﺮﺍﮐﻨﻰ ﻣﻰ ﺍﻳﺴﺘﻨﺪ . ﺍﻳﻦ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻰ ﻭ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ، ﺑﺎ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ، ﺑﺎ ﺗﺮﻭﺭﻫﺎﻯ ﺍﻧﺘﺤﺎﺭﻯ، ﺑﺎ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺧﺮﺍﺑﮑﺎﺭﻯ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻧﻴ . ﺴﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﻧﺜﺎﺭ ﻋﺸ ﻖ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﺑﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ، ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻴﻮﮤ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻇﻠﻢ ﻭ ﺗﻌﺼّﺐ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ . ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻫﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ، ﺷﺎﻫﺪ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﻯ ﻫﺎﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﻟﻴﺮ ﻯ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ . ﺍﻧﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻬﻢ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﮐﺴﻰ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻢ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ، ﺣﻖ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ، ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻭ ﺩﺍﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﻭ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻧﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﻯ ﺩﺭﺳﻰ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻰ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻭﻗﺘﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺯ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺭﺩّ ﻭ ﺑﺪﮔﻮﻳﻰ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ . ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺎ ﭘﺮﺩﻩ ﭘﻮﺷﻰ ﺑﺮ ﺟﻨﺎﻳﺎﺕ ﺧﻮﺩ، ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﻥ ﻭ ﺗﻘﻠﺐ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ ﻳﺎ ﺟﻌﻞ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﺎﻯ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺗﺼﻮﻳﺮﻯ ﻭﺍﮊﮔﻮﻧﻪ ﻭ ﺯﺷﺖ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ .