One Hundred and Sixty Years

۴٩ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﻬﻠــﻮﻯ ﻫــﺎ ﺍﻳــﻦ ﻣﺒــﺎﺭﺯﻩ ﻧــﻪ ﺑــﻪ ﺁﺷــﮑﺎﺭﻯ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟــﺎﺭ ﺑﻠﮑــﻪ ﺑــﺎ ﺭﻭﺵ ﺩﻳﮕــ ﺮﻯ ﺍﺩﺍﻣـــﻪ ﻳﺎﻓـــﺖ . ﺑـــﺎ ﺁﻥ ﮐـــﻪ ﺳﻴﺎﺳـــﺖ ﺭﺿـــﺎ ﺷـــﺎﻩ ﺩﺭ ﻣـــﻮﺭﺩ ﻣﻼّﻳـــﺎﻥ ﺑـــﺎ ﺳﻴﺎﺳـــﺖ ﺷـــﺎﻫﺎﻥ ﻗﺎﺟـــﺎﺭ ﻣﺘﻔـــﺎﻭﺕ ﺑـــﻮﺩ ﻭ ﺑـــﻪ ﻋﻘـــﺐ ﻧـــﺸﻴﻨﻰ ﻇـــﺎﻫﺮﻯ ﺍﻳـــﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺻـــﺤﻨﮥ ﺳﻴﺎﺳـــﺖ ﻭ ﺩﺧﺎﻟـــﺖ ﺩﺭ ﺍﻣـــﻮﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ، ﺍﻣﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧ ﻧﺪ ﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﺭﺿﺎﺷﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗـﻊ ﻻﺯﻡ ﺑﺎ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮﻯ ﺑﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺿﺎﻳ ﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩ ﭼﻨﺎﻧﮑـﻪ ﺧـﻮﺩ ﺟـﺎﻯ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﻳﺪ . ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺯﮔﺮﻓﺘﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﺴﻴﺞ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻣﺎﻟﻰ ﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﺟﻮﺋﻰ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺻﻔﻮﻑ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ . ﻗﺪﺭﺕ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻫﻢ ﻃﺮﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﻭﺣ ﺎﻧﻴﻮﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﺘﺢ ﻋﻠﻴﺸﺎﻩ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻥ، ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻧﻰ ﮔﺮﻓﺖ . ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺿﻌﻒ ﺩﻭﻟﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﻫﺎ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﻭ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺻﺮﻳﺤﴼ ﺑﻪ ﺧﻠﻊ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩ ، ﻭ ﺭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷ. ﺮﺡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﮥ ﺑﻌﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ . ﺍﻳﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﺍﻗﻌﮥ ۱۵ ﺧﺮﺩﺍﺩ ۱۳۴۲ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ، ﻭﻟﻰ ﺩﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴّﺖ ﺑﺎ ﺗﮑﻴﻪ ﺑﺮ ﻗﺸﺮﻫﺎﻯ ﮔﺴﺘﺮﺩﮤ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻃﺮﺯ ﺗﻔﮑّﺮﻯ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻟﺶ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻤﻠﻰ ﺳﺎﺧﺖ . ﺍﮔﺮ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠ ﻓﺘﺢ ﻴﺸﺎﻩ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺟﻬﺎﺩ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺣﺘﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪ . ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎﺋﻰ ﻣﺜﻞ ﻧﻬﻀﺖ ﺗﺴﺎﻭﻯ ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺁﻳﺖ. ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺩﺭ ۱۳ ﺧﺮﺩﺍﺩ ۱۳۴۲ ]۳ ﮊﻭﺋﻦ ۱۹۶۳ [ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ : ﺭﺳﻴﺪﻧﺪ . ﺑﻪ ﻣﻼّ ﻋﻠﻰ ﺟﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺍﮔﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ﺁﺯﺍﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻠﻌﺖ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ . ﺍﻣّﺎ ﻭﻯ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻨﺸﺎﻩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻮﺩ . ﺑﺮﺍﻯ ﮐﺴﺐ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﺗﻠﮕﺮﺍﻓﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﻐﺎﻥ ﻣﺨﺎﺑﺮﻩ ﺷﺪ . ﺷﺎﻩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﻣﻼّﻋﻠﻰ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳّﻂ ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻼّ ﻋﻠﻰ ﮐﻨﻰ، ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻃﻬﺮﺍﻥ، ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮﺩ . ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﻣﻼّ ﻋﻠﻰ ﮐﻨﻰ ﻓﺘﻮﻯ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻼّﻋﻠﻰ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻭﻯ ﺩﺭ ﺍﻧﻈﺎﺭ ﻋﻤﻮﻡ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ۲۳ ﺷﻌﺒﺎﻥ ۱۳۰۰ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎ ۲۹ ﮊﻭﺋﻦ ۱۸۸۳ ﺩﺭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﭘﺎﻯ ﻗﺎﭘﻮﻕ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﻴﺪ ) . ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ، ﻣﺆﻣﻦ ۲۰۰۹ :۷ -۳۳(