One Hundred and Sixty Years

۵٨۴ ﻓﺼﻞ : ﺩﻫﻢ ﺩﻭﺍﺯ ﺩﺍﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺎ ﺷﺮﻭﻉ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﮐﺸﺘﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺭﮊﻳﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﻭ ﻧﮕﺎﺷﺘﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﮑﺎﻳﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ . ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻳﺎ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻥ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻭ ﻳﺎ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻮﺛﺮ ﺭﮊﻳﻢ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗ ﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ . ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭﻫﺎ، ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ . ﺷﺪﻧﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ، ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺑﺎ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﮑﺎﻳ ﺎﺗﻰ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻧﻤﻮﺩ . ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺩﻓﺘﺮ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺮﻭﮐﺴﻞ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺍﺗﺤﺎﺩﻳﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺖ . ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺩﻳﮕﺮ، ﺗﻤﺎﺱ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻫﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﻫﺮ ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻭﮐﻼﻯ ﻣﺠﻠﺲ، ﺳﻨﺎﺗﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍ ﺭﮎ ﻭ ﺷﻮﺍﻫﺪﻯ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﮐﺸﺘﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﮐﻤﮏ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺍﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻰ .ﺷﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻘﺎﺿﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﻯ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ . ﺍﻧﺪ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﻰ ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻘﺾ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﮐﺜﺮ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ