One Hundred and Sixty Years

۵٨۵ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻥ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﺑﻴﺴﺖ ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺒﻨﻰ ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻫﺎ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻯ ﮔﺬﺷﺘﮥ ﺍﻳﺸﺎ ﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺩﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﺳﺎﺧﺘﮥ ﺩﺳﺖ ﺭﻭﺱ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺍﺳﺖ، ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎﻥ ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻝ ﺁﻥ . ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻔﮑﺮ ﮐﺎﻣﻼً ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻤﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺣﺘّﻰ ﺑﻰ ﺩﻳﻨﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﺎﺩﺍﻡ ﮐﻪ ﺟﺮﻡ ﮐﺴﻰ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﺸﺪﻩ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪ . ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﻯ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺍﻋﺘﻨﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺟﺰﻭﻩ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ » ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ « ﺷﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ۱۸ ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ۱۹۸۲ ] ۲۷ ﺁﺑﺎﻥ ۱۳۶۱ [ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﮐﻤﻴﺘﮥ ﺳﻮﻡ ﻣﺠﻤﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺗﻮﺯﻳﻊ ﮐﺮﺩ . ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺟﺰﻭﮤ ۳۲ ﺻﻔﺤﻪ ﺍﻯ، ﺳﻮﺍﻯ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﻳﮕﺮ، ۱۲ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺼﺮﻭﻑ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺎﺕ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩ ﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻌﺮّﺽ ﻭ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺹ) ۳۰ ( ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ :» ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻓﺮﻗﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﺭﺯﺵ ﻋﻘﻼﻧﻰ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﻰ - ﺍﻳﺪﺋﻮﻟﻮﮊﻯ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻣﺎ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻧﻤﻰ . « ﺁﻳﺪ (Martin 1984: 41) ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ، ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻫ ﺮﮔﺰ ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰﻫﺎﻯ ﻫﻤﻴﺸﮕﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ ﺧﻄﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻔﺮﻗﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻭ ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﻨﻬﺎﺩﻩ . ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺩﻫﮥ ۱۹۸۰ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻮﺝ ﻓﺸﺎﺭ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺷﺎﻥ ﺗﺤ ﻘﻴﻖ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻭﺿﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮﺩ . ﺍﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻭﺿﻊ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ Andres Aguilar ﺍﺯ ﻭﻧﺰﻭﺋﻼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۸۴ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ