One Hundred and Sixty Years

٨٠ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﺎﻟﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﺎﺯ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ، ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻏﺮﺏ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻴﻮﮤ ﺗﻔﮑّﺮ ﻋﻠﻤﻰ، ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﭘﺮ ﻣﺪﺍﺭﺍ، ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺍﻯ ﭘﻮﻳﺎ، ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﺩﺭ ﺍﻣﻮ ﺭ، ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﻰ ﻭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺳﺮ ﺳﺎﺯﺵ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﺸﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﺎﺩّﻳﮕﺮﻯ ﻏﺮﺑﻰ، ﺯﺭﻕ ﻭ ﺑﺮﻕ ﻫﺎﻯ ﮐﻮﺩﮎ ﻓﺮﻳﺐ، ﻫﺮﻫﺮﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ، ﻻﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻫﺎﻯ ﺭﺅﻳﺎﻳﻰ ﻓﻴﻠﻢ ﻭ ﻟﻴﻮﺎ ﻫﺎﻯ ﻫ ﺩﻯ ﺩﻭﻳﺪﻩ . ﺍﻳﻢ ﺍﻳﻦ ﭘﻮﭼﻰ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﺭﻳﺨﺘﻦ ﻫﻤﮥ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﻯ ﮔﺮﺍﻧﺒ ﻬﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺧﻮﺩ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺍﻳﻢ ﻭ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻭ ﻫﻢ ﭼﺸﻤﻰ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ . ﺍﻳﻢ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﺁﺷﻨﺎﻯ » ﻏﺮﺏ ﺯﺩﮔﻰ « ﺩﺳﺖ ﺭﺩ ﮔﺬﺍﺭﺩﻥ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﮥ ﻏﺮﺏ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﻟﺰﻭﻡ ﺁﺷﺘﻰ ﺑﺎ ﻣﻈﺎﻫﺮﻯ ﺍﺯ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺳﺮ ﻗﻬﺮ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻭ ﻟﺰﻭﻡ ﺣﻔﻆ ﺍﺭﺯﺵ ﻫﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺎﻕ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻰ . ﺍﻳﻢ ﮐﻮﺑﻴﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻯ ﺻﻨﻌﺘﻰ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﻏﺮﺏ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻭ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺷﺪﻩ، ﺷﺎﻫﺪ ﻧﻮﻋﻰ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻋﺪﻡ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﭼﺸﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻏﺮﺏ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺘﻴﻢ . ﺭﺳﺎﻟﮥ ﻣَ ﺪﻧﻴّ ﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۸۷۵ .ﻡ ﺑﻪ ﺧﺎﻣﮥ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻳﺎﻓﺖ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺗﻤﺪّ ﻥ ﻣﺎﺩﻯ ﻏﺮﺏ ﺭﺍ ، ﭼﻮﻥ ﻓﺎﻗﺪ ﺗﻤﺪّ ﻥ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺍﺳﺖ ، ﻣﺮﺩﻭﺩ ﻣﻰ ﺷﻤﺎﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺳﺒﺐ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻤﻰ : ﺩﺍﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﻫﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻤﺪّ ﻥ ﻇﺎﻫﺮﻯ، ﮐﻪ ﺗﻬﻰ ﺍﺯ ﺟﻠﻮﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺗﻤﺪﻥ ﺣﻘﻴﻘﻰ ﺍﺳﺖ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺳﺒﺐ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻭ ﺭ ﺍﺣﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺟﻠﺐ ﺭﺿﺎﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﮔﺮﺩﺩ؟ ﻳﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻤﺪّ ﻧﻰ ﻣﻮﺟﺐ ﻭﻳﺮﺍﻧﻰ ﺳﺘﻮﻥ ﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﻓﺮﻭﺭﻳﺨﺘﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﺳﺎﻳﺶ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ؟ ) ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ۱۹۸۴ : ۷۳( ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﺍﺯ ﺗﻤﺪّ ، ﻥ ﻏﺮﺏ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﻘﻂ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﺩﻥ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺎﺩّ ﻯ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﮑﻮﻫﺶ ﻣﻰ : ﮐﻨﺪ ﭼﻪ ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳﻪ ﻭ ﮔﺮﺍﻥ ﻗﺪﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ، ﻭ ﭼﻪ ﭘﺴﺖ ﻭ ﻓﺮﻭﻣﺎﻳﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺑﺮ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﺩ ﻭ ﻋﻤﺮ