One Hundred and Sixty Years

٨١ ﮔﺮﺍﻧﻤﺎﻳﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺟﻮﻳﻰ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﮕﺬﺭﺍﻧﺪ . ) ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ۱۹۸۴ : ۵( ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺛﺮ ﻫﻢ ﻣﻴﻬﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗ ﻨﺒﻠﻰ ﻭ ﮐﺎﻫﻠﻰ ﻭ ﻫﺪﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﻋﻤﺮ ﻭ ﻭﻗﺖ ﺑﺮ ﺣﺬﺭ : ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺑﺪﺑﺨﺘﻰ ﻭ ﻧﮑﺒﺖ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﮐﺎﻫﻞ ﻭ ﺳﺴﺖ ، ﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎ ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﺩ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﺩ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭ ﭘﺴﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﺮﺑﺮﻳﺖ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﻮﺭﺍﻥ ﮔﺰﻧﺪ ﺭﺳﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ ﺍﻓﺘﺪ . ﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻋﺒ) ۱۹۸۴ : ۵( ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺭﺍﻫ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑ ﻪ ﺷﺮﻑ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻣﻘﺎﻡ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪ : ﺑﺎﺭﻯ، ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻣﻦ ﻫﻤّﺖ ﺑﻪ ﮐﻤﺮ ﻏﻴﺮﺕ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﻪ ﺍﺳﺒﺎﺑﻰ ﮐﻪ ﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﺗﻤﺪﻥ ﻭ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻭ ﺷﺮﻑ ﻭ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﻣﻘﺎﻡ ﻫﻤﮥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺳﺖ ﻳﺎ . ﻴﻢﺑ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﺎ، ﺁﻧﭽﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻰ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ، ﺍﺯ ﻓﻀﻞ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﺧﻮﻯ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺟﻮﻳﺪ، ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﺠﺴﺘﻪ ﻭ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ، ﺩﺭ ﻫﻤﮥ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﮐﻤﺎﻻﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺁﺋﻴﻨﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻤﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﺪﻧﻴّﺖ ﺷﻮﺩ . ) ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ۱۹۸۴ : ۶( ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻪ ﺗﻨ ﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻏﺮﺏ ﺯﺩﮔﻰ ﮐﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﭘﻴﺎﻣ ﻰ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﮤ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﺘﻨﺎﻭﺑﻰ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﻯ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻰ ﻏﺮﺑ . ﺭﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻧﺸﺎﻥ ﺩ ﺍ ﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺗﻔﮑّ ﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧ ﺮ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻏﺮﺏ ﺯﺩﮔﻰ ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺑ . ﺩ ﮕﺬﺍﺭ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ ﻭ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻫﺎﻯ ﺍ ﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺻﺪﻫﺎ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻭ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺠﺎﻣﻊ ﺑﺰﺭﮒ ، ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﻬﻨﺎﻥ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺎﻣﻠﻰ ﻣﻮﺛّ ﺮ ﺩﺭ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻫﻮﻳّ ﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ . ﺁﻣﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻃﻔﻠﻰ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ] ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ [ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ