One Hundred and Sixty Years

٩٧ ﺍﺳﻢ ﻭ ﺭﺳﻢ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﻴﻢ . ﭼﻮﻥ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﺷﻴﺨﻴﻦ ﻭ ﺭﺅﺳﺎﻯ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺍﺳﻢ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻣﺴﺘﺤﻔﻈﻴﻦ ﺩﺭ ﻣﺤﺒﺲ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺻﻒ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺟﻼّ ﺩﺻﻔﺘﺎﻥ ﺑﺎ ﺍ ﺳﻠﺤﻪ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ . ﻣﻬﺪﻯ ﻧﺎﻣﻰ ﻗﺼّ ﺎﺏ ﺑﺎ ﺳﺎﻃﻮﺭ ﺩﻭ ﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻃﺮﻑ ﺩﺳﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺩﺭﺏ ﻣﺤﺒﺲ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﻭ ﺷﺨﺺ ﻧﻌﻞ ﺑﻨﺪﻯ ﺑﺎ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﻮﮎ ﺗﻴﺰ ﻃﺮﻑ ﺩﺳﺖ ﭼﭗ، ﻭ ﻋﻠﻰ ﮐﻼﻩ ﻣﺎﻝ ﺑﺎ ﺗﺒﺮﺯﻳﻦ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺭ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻫﺮ . ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻣﻬﺪﻯ ﻗﺼﺎﺏ ﺑﺎ ﺳﺎﻃﻮﺭ ﻓﺮﻕ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﮑﺎﻓﺖ ﻭ ﺷﺨﺺ ﻧﻌﻠﺒﻨﺪ ﺑﺎ ﺧﻨﺠﺮ ﺷﮑﻢ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﻭ ﻋﻠﻰ ﮐﻼﻩ ﻣﺎﻝ ﺑﺎ ﺗﺒﺮﺯﻳﻦ ﻗﻠﻢ ﭘﺎﻯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ . ﺷﮑﺴﺖ ﺳﭙﺲ ﺭﺟّﺎﻟﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻳﮑﻰ ﻳﮑﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮ ﻭ ﭼﻮﺏ ﻭ ﺳﻨﮓ ﻣﻰ ﺯﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺷﺮﺣﻪ ﺷﺮﺣﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺳﻨﮓ ﻣﺴﺘﻮﺭ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﻣﺤﺒﺲ ﺑﺎﻍ ﻧﻈﺮ، ﺧﻨﺪﻗﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺟﻨﺐ ﺣﺼﺎﺭ ﺍﺭﮒ، ﺍﺯ ﻗﺪﻳﻢ ﺍﻻﻳﺎﻡ ﺣﻔﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺍﺟﺴﺎﺩ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻓﺠﺎﻳﻊ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻨﺪﻕ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻨﺪ . ﺳﭙﺲ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺣﺎﺟﻰ ﺻﺎﺩﻕ ﻣﻘﺘﻮﻝ ﺭﻓﺘﻪ ﺟﺴﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﮐﺸﺎﻥ ﮐﺸﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﭼﻬﺎﺭ ﺟﺴﺪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺪ ﺍﺧﺘﻨﺪ . ﻫﻮﺍ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺗﺎﺭﻳﮏ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺟﻤﻌﻴّﺖ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺠﺎﻳﻊ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻋﻤﻞ ﺷﻨﻴﻌﻰ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺩﻫﻨﺪ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﺆﻣﻦ ﻣﻘﺪّﺱ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﺣﺎﺟﻰ ﻣﻬﺪﻯ ﻋﻄّ ﺎﺭ، ﺑﺮﺍﻯ ﺛﻮﺍﺏ ﺍﺧﺮﻭﻯ، ﺩﻭ ﭘﻴﺖ ﻧﻔﺖ ﺭﻭﺳﻰ ﻭﻗﻒ ﻧﻤﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﻨﺪ . ﺟﻤﻌﻴّﺖ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻳﺮ ﺳﻨﮓ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻬﺮ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﻳﺰ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﺠﺮﺍﻯ ﺧﺸﮏ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻧﺪ ﻧﻔﺖ. ﻫﺎﻯ ﻧﺬﺭﻯ ﺁﻥ ﻣﺆﻣﻦ ﮐﻔﺎﻳﺖ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺭﺍ ﻧﻨﻤﻮﺩ ﻟﺬﺍ ﻣﺆﻣﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﭼﻬﺎﺭ ﺧﺮﻭﺍﺭ ﻫﻴﺰﻡ ﺧﺸﮏ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻧﻤﻮﺩ . ﺩﻭ ﺳﺎ ﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻏﺮﻭﺏ ﻫﻴﺰﻡ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺟﻰ ﺑﺎ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻫﻨﺪﺳﻰ ﭼﻴﺪﻩ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﻧﻴﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻧﺪ . ﺻﺒﺢ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺍﺟﺴﺎﺩ ﺟﺰ ﻗﺪﺭﻯ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﭼﻴﺰﻯ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎﺩ