روایت‌هائی از زندان

ی ﮔﻔﺘﮕﻮ � ﺷبﻨﻢ ﻃﻠﻮ بﺎ اﻣ ی � ۱۰۱ ﻦ � زﻧﺪان او � روزیﮐﻪ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﺮوم داﺧﻞ، از اول ﺻﺒﺢ بﺎ ﻫﻤﺮاﻫﺎﻧﻢ دمِ در ﻢ، ﺗﺎ ﺣﺪود ﺳﺎﻋﺖ دوﮐﻪ ﻣ � ﺑﻮد ﻦ وارد ﺷﺪم. ﻟﺤﻈﻪ ی ورودم بﻪ زﻧﺪان، ﻟﺤﻈﻪ ف ی ﺷﺪ ﭼﻮن ﻓﺮزﻧﺪم ﻫﻤن � ﺧﺎ �� ی ﺧ � ﻪ �� ﻃﻮر در بﻐﻠﻢﮔ ﮐﺮد و � از ﻣﻦ ﺟﺪا ﻧ ﻢ، و بﻌﺪ بﺎ � ت بﺎﻻﺧﺮە از ﻫﻢ ﺟﺪا ﺷﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ بﻪ ﺳﺨی ﻢ رﻓﺘﻢ � ف ﮐﺮدم و ﻣﺴﺘﻘ � ﻌﺖ، ﺧﺪاﺣﺎﻓ � ف ﮐﻪ آﻣﺪە ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮای ﻣﺸﺎ ﮐﺴﺎی � داﺧﻞ زﻧﺪان. ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢﮐﻪ ﺣﺪود ﻢ، ﭼهﺎر وارد ﺑﻨﺪ � ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻪ و ﻧ ۳۵۰ ﺷﺪم. ﺳﻪ ﭼهﺎر روز در ﺑﻨﺪ ۳۵۰ ﻫﻤﺎن � ﻦ ﺑﻮدم و � او ﺟﺎ بﻪ ﻣﻦﮔﻔﺘﻨﺪﮐﻪ � ً ﻣﻨﺘﻘﻞ � اﺣﺘﻤﺎ ی ﺷﻮی بﻪ رﺟﺎی ئ ﮏ از ﺑهﺎئ � ﺷهﺮ؛ ﭼﻮن ﻫﯿﭻ ﻫﺎ ر ﻦ � ا در او � ﻧﮕﻪ ﻧ داﺷتﻨﺪ. ﺑﻨﺪ ۳۵۰ � ﺎ � ﻦ، ﺑﻨﺪ ﺳ � او - ت ﺪی � ﻋﻘ � ﻫﺎ ﺑﻮد،ﮐﻪ ﺑﻨﺪِ ﺧﺎ ﺴبﺖ ﺑﻨﺪﻫﺎی � ﺑﻮد و بﻪ ﺴبﺖ بﻪ � ت ی داﺷﺖ و � ﮕﺮ، اﻣکﺎﻧﺎت ﺑه � د ی رﺟﺎی ی ت ﺑﻮد. رﺟﺎی � وﺿﻌﺶ ﺑه �� ﺷهﺮﺧ ت ﺑﻮ زﻧﺪان ﺳﺨی �� ﺷهﺮﺧ د. اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻮن ﺗﻌﺪادی از دوﺳﺘﺎن ﻣﻦ در ۳۵۰ � ً� ﺑﻮدﻧﺪ و اﺣﺘﻤﺎ ﺴتﻨﺪﮐﻪ ﻣﻦ � دا � ﮏ � ، ﻢ � آ � ی اﻧﺘﻈﺎرم را ﺟﻮرﻫﺎی ﻞ � ﺪﻧﺪ و وﮐ � ﮐﺸ ﺑﻨﺪﺷﺎن ﺣﻮاﺳﺶ ﺑ ﻮد بﻪ ﺗﺎزە � اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ وارد، آﻧﺠﺎ ﺧﻮاﻫﻢ ﺑﻮد. ﻞ � وﮐ ؟� ن ﭼﻪﮐ ﻌی � ﺑﻨﺪ بﻪ � ﮏ ﻧﻔﺮ دارد ﮐﻪ اﺻﻄﻼﺣﺎ � ً ﻫﺮ ﺑﻨﺪی � ﻣﻌﻤﻮ � او ﻞ � ﻨﺪ وﮐ �� ﮔ ﺑﻨﺪ. اﯾﻦ ﻞ � وﮐ ﺑﻨﺪ رابﻂ ﺑﻨﺪ زﻧﺪان اﺳﺖ بﺎ زﻧﺪاﻧبﺎن ن ً زﻧﺪای � ﻫﺎ. ﻣﻌﻤﻮ ﺮ � ﻫﺎ ا کﺎری ﻞ � دارﻧﺪ، بﻪ وﮐ � ﺑﻨﺪ ﻨﺪ. اﻣﺎ در ﺑﻨﺪ �� ﮔ ۳۵۰ ﺑﻮد وﺣﺪود گ � ﻦﮐﻪ ﺑﻨﺪ ﺑﺰر � او ۲۵۰ ﺗﺎ ۳۰۰ ﻧﻔﺮ در اﺗﺎق ت ﻣﺴﺌﻮل � ﺴﺖ ﻧﻔﺮە ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﺮای ﻫﺮ اﺗﺎ � ﻫﺎی ﺑ ﻞ � ﮏ وﮐ � وﺟﻮد داﺷﺖ و ﻨﺪ. ﺑ ی ﺑﺮود بﻪ رﺟﺎی � ت ﻗﺮار اﺳﺖﮐ ﺲ وﻗی � ن ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺮود ﻌی � ، ﺷهﺮ بﻪ ﻦ. درﺳﺖ اﺳﺖ؟ � ی بﺪﺗﺮ از او ﺟﺎی