روایت‌هائی از زندان

ی ﮔﻔﺘﮕﻮ � ﺷبﻨﻢ ﻃﻠﻮ بﺎ اﻣ ی � ۱۱۷ ﺑﺮای ﺳﺆال آﺧﺮ � ﺑﺮ ع آﻣﻮزش. اﻵنﮐﻪ آﻣﺪە � ﮔﺮدم بﻪ ﻣﻮﺿ ی � ﺪ ﺑ � ا ون، ﺪ، � ﺎد داد � ﮕﺮان ﭼﻪ � ﺪ، و بﻪ د � ﺪ ﺧﻮدﺗﺎن ﭼﻪ آﻣﻮﺧﺘ ��� ﺪ بﮕ � ﺮ بﺨﻮاﻫ � ا � ﭼﻪ ﺪ؟ ��� ﮔ در زﻣﯿﻨﻪ ﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻓﺮدی � ﮏ، ﺷﺎ � ﺎدﻣ � ی ﺧﻮدآﻣﻮزی آ ام ﺑﻮدە. در زﻣﯿﻨﻪ ﮕﺮان ﻫﻢ، ﻣﻦ در ﺣﻮزە � ی آﻣﻮزش بﻪ د ﺶ از � ﺧﻮدم ﮐﻪ ﭘ � ﻫﺎی ﺗﺨﺼ دوران زﻧﺪان، آﻣﻮزش داﺷﺘﻢ، ﺑﺮای ﺗﻌﺪادی از ﺟﻮاﻧﺎن ﻋﻼﻗﻤﻨﺪیﮐﻪ در ش ف آزادی ﺑﻮدﻧﺪ، � کﻼس ی ﮔﺬاﺷﺘﻢ. کﻼس ﻫﺎی ب ﺎ ﮐﺘﺎی � . ﻫﺎی دو ﺳﻪ ﻧﻔﺮە درﻣﻮرد روش ب ﻫﺎی ارﺗبﺎطی ﺧﺸﻮﻧﺖ راﮐﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮕﺮ ازﻫﻢ � د �� ی ﺎن � ﺑﻨﺪ ی ون آﻣﺪە ﺑﻮ � ش ﺷﺪە و از ﺑ � ﺑﻮد و ﻣﻨت � دو ﻧﻔﺮ �� د، بﺎ ﻢ � ﺧﻮاﻧﺪ ﻞ � و ﺗﺤﻠ � ﻢ. بﺤﺚ � ﮐﺮد ﺎرە � ﻫﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ در � ﻫﺎی ﮔﺮو ﻢ � ی ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت و ﻣﻔﺎﻫ � ﻣﺨﺘﻠﻒﮔﻔﺘﮕﻮ ﺴﺘﻪ � ﻢ، ﮐﻪ ﺗبﺎدل دا � ﮐﺮد ﻫﺎی ﻓﺮدی ﻫﺮﮐﺪام از ﻣ ﺎ در ض از زﻣﯿﻨﻪ � بﻌ ﺑﻮد. � ﻫﺎی ارﺗبﺎﻃﺎت اﺟﺘﻤﺎ اﻟﺒﺘﻪ بﻪ ﻧﻈﺮم ﺑﺰرگ ﺎدﮔﺮﻓﺘﻪ � ﻦ �� ﺗ ﻪ �� ﻫﺎی ﻣﻦ، ﺧﻮد آن ﺗﺠ ی در گ � زﻧﺪ ن از ﺗﻌﺎﻣﻞ بﺎ آدم ت ﺎد و آﻣﻮﺧن � ﺎر ز � ﺴ � ﺖ � ت بﺎ ﻣﺤﺪود ﻣﻮﻗﻌﯿی � . ﻫﺎﺳﺖ ن ﻌی ﺪ اﯾﻦ ﻣهﻢ � ﻓﮑﺮﮐﻨﻢ ﺷﺎ ﻪ �� ن ی اﺳﺖﮐﻪ از ﺗﺠ ی � ﻦ ﭼ �� ﺗ ی اﯾﻦ دوران ز گ � ﻧﺪ بﻪ ﻪ �� دﺳﺖ آوردم. ﺗﻔﺎوت ﺗﺠ ﻫﺎ، ﺗﻔﺎوت ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺎ، ﺗﻔﺎوت ﻧﮕﺮش ﻫﺎ، و ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ گ � زﻧﺪ ف بﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ی � آﻣ ﺎدﮔﺮ � ﻫﺎ. اﯾﻦ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻓﺘﻪ � ی ﺧ گ � ﺑﺰر � ی ون، � ف ﻣﻦ، در ﺑ ﻌی � . ﺴﺖ � ی ون از زﻧﺪان ﻧ � اﺳﺖ. ﭼﻮن اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ در ﺑ اﻣکﺎن ﻧﺪاﺷﺖ ﻫﻤﺰﻣﺎن بﺎ ﺳﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ﻪ �� ﻧگﺎروﭼهﺎرﻧﻔﺮﮐﻪ ﺗﺠ ﻫ � ﺎ � ﺎیﺳ ن اﺳﺖ، ﮐﻪ ﻫﻢ زﻣﺎن ﺷﺎە زﻧﺪان ﺑﻮدە، وﻫﻢ ﺣﺎﻻ زﻧﺪای � ﺎدی داﺷتﻨﺪ وﮐ � ز � ﮐﻪ ﻣ � و بﺎ آد - � ، ﺎ ﭼﭗ ﺑﻮدە � ، ب ﺑﻮدە ﻣﺬﻫی ﺎ از ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ ﺧﻠﻖ ﺑﻮدە و... آﺷﻨﺎ ﺷﻮم. آﻧﺠﺎ ﻫﻤﻪ ی آدم ﻫﺎ بﺎ ﻧﮕﺮش ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت و بﺎ ن ﺟهﺎن ﺑﯿی ی � ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺪ؛ اﻓﺮادی ﮐﻪ آدم را ﻣﺘﺤ � ﮐﺮدﻧﺪ، آدم ﺎر اﺧﻼق � ﺴ � ی ﻫﺎی ﺖکﻢ � ﻣﺪار بﺎ ﺷﺨﺼ ش اﻓﺖ � ی و بﺎ � ﻧﻈ ، از ﻫﺮﮔﺮوە و اﻋﺘﻘﺎدی.