روایت‌هائی از زندان

ﺣکﺎ � ﺖ داد ﺗﺎ ﻣﺮگ را ﮔﻮشﮐﺮﮐﻨﺪ � آن ﮐﻪ آواز ! ٣٩ � ﺎ � ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻻن ﺳ � ت را بﺎ ﺧﻮد ﺣﻤﻞ ﮐﺮد. در ﺣﺎ و ﻣبﺎرزای � ﺎ � ﺳ ودﻫﺎی ﮐﻨ � آوازﻫﺎ و � ن ﻋﻤﻮﻣﺎ ی ﺸن � ن و ﻣﺮﮐﺰ ﺗهﺮای ﻔﺪراﺳﯿﻮن ﺎ ﺗﺮاﻧﻪ � ن ﺎن اﯾﺮای �� ﺸﺠ � دا � ش وﻃﻪ را � ن دوران اﻧﻘﻼب ﻣ ﻫﺎی وﻃی ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ گﺎە ﻣﻠﻮدی ت ﻫﻢ داﺷﺖ. بﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل، ﺳﺨی � ﺴبﺘﺎ � ﻫﺎی ف ە ی � آوازﻫﺎ ﻣﺘﻔﺎوت اﻣﺎ اﻧﮕ اﺳﺖ ﮐﻪ � ت ا � ن وﺟﻪ اﺷ ﻫﺎی آوازﺧﻮای ﺻﺪاﻫﺎی ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ � ی زﻧﺪان را ﺗﺎ اﻣﺮوز بﻪ ﮔﻮش رﺳﺎﻧﺪ. � ﻻﻟﻪ ﻣﺴﺘﻮر ﺴﺪ: �� ﻧ » ن ﺴﺎی � ﮕﺮ ا � ﺴﺎن د � ﮏ ا � ﺪن ﺻﺪای � ﺎز بﻪ ﺷن � ﻧ بﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﺗﻮ، ﺗﻮ � را وا ن و ﺗﺮاﻧﻪ دارد ﮐﻪ ﺷﻌﺮی بﺨﻮای ودی � ای و � ن ... آن وﻗﺖ بﻪ ﺻﺪای ﺧﻮدت آﻧﭽﻨﺎن ﮔﻮش زﻣﺰﻣﻪ ﮐی ﺳپﺎری ﮐﻪ بﻪ ن اﯾﻨﺠﺎ ﻫﺴﺖ ... بﺎ ﻣﻦ و درﮐﻨﺎر ﻣﻦ ﺴﺎی � ﮕﺮی.. آە ا � ﺴﺎن د � ﺻﺪای ﻫﺮ ا ن ﮐﻪ در ﺴﺎی � ... ا ﺲ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ بﺎ زﻣﺰﻣﻪ � ، ﻣﻦ ﻫﺴﺖ ام بﺎ ﺷﻌﺮم بﺎ آوازم ... «) ﻣهﺎﺟﺮ. ﻻﻟﻪ ﻣﺴﺘﻮر. � ﻧﺎ ۱۳۷۷ ( ﺶ را بﺎ � ﺲ ﻫﺮ بﺎر ﺷﻼق ﮐﻪ ﻫﺮروزە ﺑﻮد، ﻫﻤﺒﻨﺪا � ﺮ از �� ن ﻫ ی ﻤن � ﺳ ﮏ ﺗﺮاﻧﻪ � � ﻟﺮی آﺷﻨﺎ � ی ﻣﺤ ﺖ �� ﺪری ﺑﺮای ﻣﺪﯾ � ﮐﺮد. اﻋﻈﻢ ﺣﺎج ﺣ ﻪ در ﭼهﺎر � ﺣﺎﻓﻈﻪ و ﺣﻔﻆ روﺣ ﮐﻪ در � ﻣﺎ » ﮏ � واﺣﺪ « ﺎ ﻫﻤﺎن � » ﺑﻨﺪ ﻗﻔﺲ « � � ﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺳ � ﻗﺰل ﺣﺼﺎر ﭼﻤبﺎﺗﻤﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ روزی ﺳﻪ ﺗﺮاﻧﻪ از » ﮐﺘﺎبﮐﻮﻫﺴﺘﺎن « ﺎد آورد. در ﺟﺎی ﺟﺎی ﺧﺎﻃﺮات � را بﻪ ن زﻧﺪای � ﻫﺎ � را ﺑﺮای اﻋﺪام � ت ﮐ ﻢ ﮐﻪ وﻗی � ﺧﻮاﻧ ﺑﺮدﻧﺪ از ﮔﻮﺷﻪ و � ﮐﻨﺎر ﺑﻨﺪ ﺻﺪای آواز بﻪ ﮔﻮش ت ﺻﺪای ﺗﮏ ﺎ وﻗی � . ﺪ � رﺳ ی ﻫﺎ ﺗﻌﺪاد � ﺗ اﻋﺪام ﺷﺪگﺎ � ن را ﻣﺸﺨﺺ � ن از ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧ ت ﮐﻪ ﮐﺴﺎی ن وﻗی ی � ﮐﺮد، ﻧ ﺧﻮاﺳتﻨﺪ در ﺳﻠﻮل ﻫﺎی اﻧﻔﺮادی ﺟﻠﻮی ﭼﺸﻢ ﻫﻤﻪ از ﺗﻮاﻟﺖ اﺳﺘﻔﺎدە � ن بﻠﻨﺪ ﮐﻨﻨﺪ ﺻﺪای آوازﺧﻮای ت ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻧﮑﺸﺪ، وﻗی � ﺷﺪ ﺗﺎ ﮐ ﻫﻤﺒﻨﺪی � ﻫﺎ ﺸﺎن دﻫﻨﺪ، � و اﺗﺤﺎد ﻋﻤﻞ ﺧﻮد را گ � ﺧﻮاﺳتﻨﺪ ﻫﻤبﺴﺘ � ﺪ ﻧﻮروز ﻓﺮا � ت ﻋ وﻗی ت رو ﺪ، وﻗی � رﺳ � ن زن ز ﺟهﺎی ب � ت ﺧ ﺷﺪ، وﻗی