روایت‌هائی از زندان

روا � ی ﻫﺎﺖ ی از زﻧﺪان ٦٤ � ﮕﺮ � ﺎن د � اغ ﺧﺎﻃﺮات زﻧﺪاﻧ � آﻧﺎن بﻪ ﻢ ﺗﺎ از ﻻب � رو ﻫﺎ و ی ﮔﻔﺘﻪ ﻻﻪ ﻧﻘﻞ ﻢ � ﺎﺑ � ﺎم زﻧﺪان آﻧﺎن دﺳﺖ � ﮔﺬران ا گ � ﻫﺎﺷﺎن بﻪ ﭼﮕﻮﻧ . » در ﺗﻤﺎم ﺳﺎل ئ ، اﺗﺎق ﺻﻠﺢ و ﻫﺎی دﺷﻮار زﻧﺪان اﻣﺎ، اﺗﺎق ﻣﺎدران ﺑﻬﺎئ ت ﺑﻮد ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻋﻼﻗﻪ � ت ﺑﻮد. اﺗﺎ دوﺳی ﮕﺮان � ﻣﻨﺪ بﻪ ارﺗبﺎط بﺎ د ، بﻪ � ت در آن ﺟﺎ رﻓﺖ و آﻣﺪ راﺣی ﮐﺮدﻧﺪ. آن اﺗﺎق ، ﺗﻨﻬﺎ اﺗﺎق ﺑﻨﺪ ﺑﻮد ﻪ ﮐ ﻫﻨگﺎم ورود � ب دور ﺑﻮد و ﻫﺮﮐ ی اﻧﻘﻼی � ب و ﻏ ش ﺑﺮای اﻧﻘﻼی � از ﻣﺮزﮐ بﺎ ﺧﻮش آﻣﺪ � ﻪ رو � ی رو ﮔﻮی ﺶ از � ﺷﺪ. ﺑ ۱۵ گ � ﻧﻔﺮ در آن اﺗﺎق زﻧﺪ � ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ آﻧﻬﺎ بﺎﻻی ۵۵ ﺳﺎل داﺷتﻨﺪ. ﻗبﻞ از ﺳﺎل ۱۳۶۳ ﻞ ﻧﺪادن اﻧﺰﺟﺎر اﻋﺪام ﮐﺮدە � ئ را بﻪ دﻟ ﺎدی از زﻧﺎن ﺑﻬﺎئ � ﺗﻌﺪاد ز ﺑﻮدﻧﺪ} ﺷﺪ، � ن ﮐﻪ در ﺑﻨﺪ زﻧﺎن ﭼﻨﺪ اﻋﺘﺼﺎب ﻋﻤﻮ ... { اﻣﺎ زﻣﺎی دران ﻣﺎ ﺧﻮد را اداﻣﻪ دادﻧﺪ و در ﻫﯿﭻ گ � ئ روال زﻧﺪ ﺑﻬﺎئ ت اض � ﮏ از اﯾﻦ اﻋ � ﻫﺎ ش ﮐﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ. � « )ﻣﺎﻫبﺎز، ۲۰۰۸ ( ت اض � ض از اﻋ � ئ در ﺑﺮ ﺎن ﺑﻬﺎئ � ش ﮐﺖ زﻧﺪاﻧ � ﻋﺪم � ﺎ ﺗﻬ � � ﻫﺎی ﻋﻤﻮ ی ﻪ ﻪ � ﺎﻧ � ﺑ و .. � ت ﮔﺮو ض و ﻣﻄﺎﻟبﺎی � ت ا � ﻫﺎی اﻋ � . ﻣﻮﺿﻮ ﺳﺖ ﮐ � �� ﻪ در ا ﻣﺼﺎﺣبﻪ ش از ﺧﺎﻃﺮات بﻪ آن اﺷﺎرە ﺷﺪە � ﺎ در بﺨ � و � ﻫﺎی ﺷﻔﺎ اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺘﻨﺎع ﺖ پﺬﯾﺮﻓﺘﻪ � ورزی ﻫﺮﭼﻨﺪ در ﭼﺎرﭼﻮب اﺻﻮل ﺑﻬﺎﺋ ئ اﯾﻦ دﯾﻦ و دوری ﺎئ �� ﻞ ﭘ � ﺷﺪە اﺳﺖ اﻣﺎ بﻪ دﻟ ی وان آن ا � ن ﭘ ی �� ﮔ ز ﺴﺘﻪ � ﮕﺮان ﺗﻮا � ﺴﻢ، د � دگﻤﺎﺗ ع را بﺎ آﻧﺎن � ت اﯾﻦ ﻣﻮﺿ اﻧﺪ بﻪ راﺣی � ﺎ ﺎرە � در ﻨﺪ �� ی آﻧﺎن بﮕ . » ﻪ �� ﺗﺠ � بﻪ ﻃﻮرک ﺪە � ﮕﺮﺷن � ﺎن د � ی ﻣﻦ و آﻧﭽﻪ از زﻧﺪاﻧ ا م اﯾﻦ اﺳﺖ ﺖ � ﮐﻪ اﻗﻠ ﺑﻨﺪ و ﺻﺪور � ت اﺿﺎت ﻋﻤﻮ � ب بﻪ ﻧﺪرت در اﻋ ﻫﺎی ﻣﺬﻫی ﻪ � ﺎﻧ � ﺑ ﺖ � ﻫﺎ و ﻓﻌﺎﻟ � ﻣﺸﺎرﮐﺖ � ﺎ � ﻫﺎی ﺳ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ ﻋﺪم ﻣﺸﺎر ﮐﺖ � ﺠﺎد � اﯾﻦ اﺣﺴﺎس را ا ی ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ و ب ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮی ش � از ﺨ ﻪ ﺧﻮد اﯾﻦ � ﻣﺮدم بﻠ � ﺖ ﻧ � ﻫﺎ ﻫﻢ ﺧﻮدﺷﺎن را بﻪ رﺳﻤ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ و