روایت‌هائی از زندان

روا � ی ﻫﺎﺖ ی از زﻧﺪان ٨٢ � ﺎدم � . ن اﺳﺖ بﻪ ﺣﺲ ﻧﺎاﻣی ی ﮏ دورە در رﺟﺎی � ﺪ ﮐﻪ � آ ش وع � ﺷهﺮ دوﺗﺎ �� ن ت ﮐﺮدم بﻪ ﻧﻮﺷن ﺎﻓﺖ � از در ﻢ و ﻣﻮاردی ﮐﻪ بﺎ اﺳﺘﻔﺎدە � ﻫﺎ از ﮐﻪ در � ک �� اﻃﻼﻋﺎت ﺧ زﻣﯿﻨﻪ ی روان ﺪ � دارم بﻪ ﻧﻈﺮم آﻣﺪ بﺎ � ﺷﻨﺎ ﺴﻢ. �� ﺑﻨ ﮏ روز از ﻃﺮف ﺣﺮاﺳﺖ آﻣﺪﻧﺪ در � ﺳﻠﻮل ﻣﺎ و ﻫﻤﻪ را � ی � ﭼ ﻞ ﻣﻦ � ن دﻟ ی ﺪ بﻪ ﻫﻤن � ی ون وﮔﺸتﻨﺪ و ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮدﻧﺪ. ﺷﺎ � ﺨﺘﻨﺪ ﺑ � ر � ﺖ � ن اﺣﺴﺎس ﻋﺪم اﻣﻨ ت ﺸﻪ در زﻧﺪان ﺑﺮای ﻧﻮﺷن � ﻫﻤ ﮐﺮدم . بﻌﺪﻫ ﺎ � ﺪم اﻧگﺎر � ن ﮐﺮدم د ت ش وع بﻪ ﻧﻮﺷن � ﺎرە در زﻧﺪان � ﮐﻪ دو ﺗﺮﺳ ﻢ ﮐﻪ بﺎز ﻫﻢ ﻫﻤﻪ � ﮕﺮ دﺳﺘﻢ ﻧ � ب ﻧﺪ. د � ن را ﺑ ی � ﭼ رﻓﺖ ﮐﻪ اﻋﻤﺎق اﺣﺴ ﺎس ﺧ ﻮدم ﺴﻢ �� را ﺑﻨ � ﭼﻮن ﻓﮑﺮ ی ﻧﺪ و � ﺎﯾﻨﺪ و بﮕ � ﮐﺮدم ﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑ � ب ﻧﺪ و دﻟﻢ ﻧ � ﺑ ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻔﺘﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮا � ﻫﺎی ﻣﻦ بﻪ دﺳﺖ آﻧهﺎ ﺑ ﯾﻦ � ﺮ ﻫﻢ � ا ﮑﻨﻮاﺧﺖ و ﮔﺰارش روزﻣﺮە � ﻧﻮﺷﺘﻢ � ن ي ﻧﻮﺷﺘﻢ. بﻪ ﻫﻤن ﺧﺎﻃﺮ ﻢ � ن را ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻢ. اﻣﺎ ﺗﺼﻤ ت ﻧﻮﺷن ﺸﺎءﷲ ﺑﺮ � اش را دارم؛ ا ﻣﻮاﻧﻊ � ﻏﻠبﻪ � ﺷﺨ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ کﺎر را ﻧهﺎﯾﺘﺎ اﻧﺠﺎم بﺪﻫﻢ. ❊❊❊ در زﻧﺪان در ﻣﺼﺎﺣبﻪ گ � ﺎی زﻧﺪ � ش ح زوا � ﻫﺮﭼﻨﺪ � ﻧ � ای ﻣﺨﺘ ﻨﺠﺪ ﮔ ﺶ ﺗﮑﻪ � اﻣﺎ ﻫﺪف از اﯾﻦ ﻣﺼﺎﺣبﻪ ﻧﻤﺎ در زﻧﺪان گ � ﮕﺮ زﻧﺪ � ی از روی د ﻫﺎی اﺳﺖ. بﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﮐﻪ ﺷﯿﻮە ﻓﻨﻈﺮ از رﻧﺞ � ، ﺎم ﺣبﺲ � ﻫﺎیﮔﺬران ا ﻫﺎی � ن ا ی ت ﭼﻨن ذای ن ە ی � ﺮدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ بﺎ اﻧﮕ � ن ی کﺎر � ، ﻫﻤﭽﻮن ﻫ � ﺎ ﺖ ﺳﺨﺖ زﻧﺪان بﻪ کﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ � ﻒ ﻣﻮﻗﻌ � ﺖ ﻫﺮ ﻓﺮد ﺑﺮای ﺗﻠﻄ � وﺧﻼﻗ � آﻣﻮﺧﺘﻪ � گ � ﺎن درﻣﺎﻧﺪ � ف ﻣ ی � ف در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺳﺘ � ع از ﻫ � ﺷﻮد. اﯾﻦ ﻧ ﺷﺪە و درﻣﺎنِ ﻟﺤﻈﻪ � ن ﺷکﻞ ، در ذﻫﻦ زﻧﺪای گ � ی درﻣﺎﻧﺪ ی د و ﻣﻼل ﻣﺪام � ﮔ زﻧﺪان را ت بﺎ ﺧﻠﻖ ﻟﺤﻈﺎی ﺧﺎﻃﺮە � ﺪان بﻪ در � ن از ﻣ ی � اﻧﮕ ﮐﻨﺪ.