دین در دنیای معاصر 56 هایش بینی شود. چنین دینی، با چنین زبانیکه به بیان اندیشه یجهان گونه هایتلاش شودکه ازمحدودیت پردازد،موفقمی ترمی یبزرگ برایجامعه دادن توانایی بسیج اجتماعی برای اثباتحقانیتخود فراتر رفته و با نشان تر از پیروانخود، براینیلبهمقاصدعالیاجتماعی ایوسیع افراددرگستره های مشترک اجتماعی و خیر سوی آرمان های بشری به و پیشبرد جمعیت جای تمرکزکردن بر اثباتخود جمعی و عمومیگام بردارد. چنین دینی، به کند. در این دینی، برخیرعمومیتوجه می در نظر و تمایزبخشیدن بههویت تر نیز بخشوسیع هایوحدت زمینه استکه هویتدینیدر تضاد با هویت گیرد. قرارنمی هایتعاملی: سویه هایگفتمان هنجارینی است پایبندی به قواعد زیستمدرن، یکی از مؤلفه تنها در روابط بین اجتماع مؤمنان و نظام اجتماعی،که در روابط بین که نه اجتماعات باورمندان به ادیان و اعتقادات مختلف با یکدیگر نیز مؤثر های دینی مختلفی در آن حضور است؛ مخصوصاً درکشورهاییکهگروه مند اجتماعات باورمندان با یکدیگر، وگوی نظام دارند. تعامل و گفت های تواند توسط رهبران و مؤسساتدینی شروع شود، زمینه اقدامیکه می کند. این تعاملات از ی اجتماعی را فراهم می تفاهم مشترک و فزاینده مرور شود و به هایمشابه شروع می طریق پیداکردن نقاطمشترکو دغدغه تواند به باورمندان هرکدام از دو سوی تعامل این واقعیت را نشان زمان می جای آنکه محلی برای نزاع وکشمکش دهد که تنوع و تکثر دینی، به می آمیز و ای برای پذیرشمتقابل وگسترشروابطصلح تواند زمینه باشد، می تر طورکه پیش تعاملاتسازندهشود. نقشرهبرانومؤسساتدینی،همان
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2