دین در دنیای معاصر 76 ساز خود شود. از این دیدگاهِ که باعث جدایی افراد از بسترهای هویت گرایانه، سیاست ادغام مطلق در معرض این اتهام قرار دارد که اجتماع کند. امروزه، ها را وادار به تبعیت از الزامات فرهنگ اکثریت می اقلیت تنها دانشگاهیان، بلکه گرایان نیست: «نه اوضاع به نفع چندفرهنگی کنندکه ایقلمدادمی نگاران نیز روشنگریرا قلعه مدارانوروزنامه سیاست ی نوبه اینواکنشبه 19 گرایی اسلامی از آن دفاعکرد». باید در مقابل افراطی انگیزد. داری از روشنگری» را برمی خود انتقادها از «بنیادگرایی در طرف اکتبر ۵( » برای مثال، تیموتیگارتون اَش در «نیویورک ریویو آو بوکس ی هِرسی علی ) مدعی آن است که «حتی زنان مسلمان با شیوه ۲۰۰۶ ای جای مخالفت با فرهنگملی، منطقه ) مخالفهستند که به HirsiAli( توانند در واقع مهاجرانمسلمان نمی 20 ای، با اسلام مخالفاست». یا قبیله منفکاز دینخود در جوامع غربی ادغام شوند و این ادغام بایدشامل دین ها نیز باشد. آن ی افراد زمینه از سوی دیگر، هدف مبارزات سکولارها این استکه پس ی فرهنگی و تعلق ی شهروندان فارغ از پیشینه نادیده گرفته شود و همه شان در جامعه ادغام شوند. این گروه نسبت به نتایج «سیاست مذهبی دهند، سیاستیکه بیش از حد ) هشدار می politics of identity هویتی» ( های اقلیت تلاش دارد با تغییر نظام قانونی، خصوصیات درونی فرهنگ را حفظکند. از این دیدگاهِ «لائیک»، دین باید موضوعیکاملاً خصوصی )Pascal Bruckner باقی بماند. بر همین اساس استکه پاسکال بروکنر ( شوند، منکر حقوق فرهنگی است زیرا موجب ایجاد جوامع موازی می هایکوچکومنزوی اجتماعیکههریکتابعمجموعه-هنجارهای «گروه گراییرادرکلیتخودبدانمحکوم بروکنرچندفرهنگی 21 متفاوتیهستند».
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2