81 های دینی و عرفی ی لزوم تعامل نگرش درباره در بستر بحثکنونی به این موضوع جلبکرده این پرسش استکه آیا شماریِ دین توسط سکولارگراها، اگر روزی میان اکثریت ارزش بی غالب شهروندان سکولار مشترک باشد، با دورنمای ارائه شده از تعادل پساسکولار میان تحقق شهروندی و حفظ تنوع فرهنگی از اصل سازگار است؛ یا اینکه ذهنیت سکولارگرای این بخش از شهروندان درست مثل دار با [آزادی در]کسب ی بخشی از شهروندان دین گیری بنیادگرایانه جهت ی پساسکولار ناسازگار خواهد بود؟ این هویت هنجارین در یک جامعه تری از هایعمیق گرایی»، ریشه پرسشدر مقایسه با «ماجرایچندفرهنگی کند. مشکل ماکدام یک است؟ مناقشاتکنونی را آشکار می ها نیز بر شمول باید برای سکولارگراها این امتیاز را قائل شد که آن ی شهروندان اصرار ی مدنی نسبت به همه ناپذیر و برابرِ جامعه مصالحه تواند بر ایجادکنندگان خود دارند. از آنجا که یک نظم دموکراتیک نمی تحمیل شود، حکومت مبتنی بر قانون اساسی از شهروندان خود انتظار رعایت اخلاقیشهروندی را داردکه فراتر از اطاعتصرف از قانون است. شکلیسطحیخود را با نظم مبتنی دار نباید به هایدین شهروندانو اجتماع بخشیِ سکولار رودکه اعتبار ها انتظار می بر قانون اساسی وفق دهند. از آن گونهکه مشهور همان 28 به اصولقانون اساسیرا در بستر دینخود بپذیرند. با شورایدوم واتیکان ۱۹۶۵ است،کلیسایکاتولیکنخستین بار در سال پرچمخودرا بردیرکلیبرالیسمودموکراسیافراشت.ودر آلمان،کلیساهای های اسلامی هنوز پروتستان روند مشابهی را طیکردند. بسیاری از اجتماع این فرایند یادگیری دردناکرا در پیشدارند. مسلماً این بصیرتدر جهان اسلامی نیز درحال رشد استکه امروزه رویکردیتاریخی-هرمنوتیکی به
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2