دریابندری از زبان سیما یاری یک پرتره سال هایی که مجلهی آدینه را منتشر می کردیم پنجشنبه های آخر هفته به کوه میرفتیم. نجف دریابندری هنوز قبراق بود و می توانستکوه های اوین-درکه را تا «اذغالچال» به راحتی بپیماید. بسیاری در این پنجشنبه ها همراه بودند؛ دکتر زریاب خویی، صفدر تقی زاده، دکتر رحمت حقدان، دکتر رضا باطنی، دکتر علی محمد حق شناس، شفیعی کدکنی و بسیاری دیگر. این موضوع به اواخر دههی ۱۳6۰ و اوایل دههی ۱۳7۰ برمیگردد. اما در دههی ۱۳۸۰ شرایط تغییر کرد. بعضی از دست رفتند و برخی ناتوان شدند، آن گروه به اصطالحکوه پیمایی از میان رفت، ولی راه رفتن از میان نرفت. بیشتر صبحها به اتفاق آقای دریابندری و صفدر تقی زاده به پارک ملت می رفتیم و زیر درختان پرطراوت در فضای دل پذیر راه می رفتیم و گپ میزدیم. در این راهپیماییها گاهی خانمی هم همراهمان می شد که از دوستان نجف بود. من بین او و آقای دریابندری رابطه ی صمیمانهتری می دیدم، اماکنجکاوی نمیکردم. چندی بعد آن پارکرفتن های ما نیز قطع شد، چون نجف تاحدی ناتوان شده بود و من آن خانم را به کلی از یاد بردم؛ مخصوصً ا که جمعه ها هم که در خانهی نجف جمع می شدیم او نمیآمد.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2