۱7۱ در محفل جمعه های نجف دریابندری من میگفت، نجف برخالف آن روزها که دیگر حافظهای نداشت، خود در جوانی قصاید بلند را از بر داشت و برای دیگران می خواند . البته فقط بحث شعر نبودکه غلغله درمی انداخت. گاه بحثها ی سیاسی هم پیش میآمد. البته نه بحثها ی روز سیاسی، بلکه بحثها ی مربوط به تاریخ معاصر ایران و مربوط به پنجاه سال پیش و بیشتر. در این بحثها تقریبً ا همیشه پرویز یشایایی یک طرف بحث بود. پرویز یشایایی در چپگرایی ثابت قدم مانده است و از کشته مرده ه ا ی بیژن جزنی است. ظاهرا در جوانی با او رفاقت و همکاری داشته و حاال هم از هر فرصتی برای یادآوری او استفاده میکند. این به خودی خود بد نیست، اماگاه موجب آزار میشد، چون چپ ایران طیف وسیع ال و اقسام گوناگون دارد و در نوع بیژن جزنی خ صه نمیشود. من هم گاهی مقابل یشایایی درمی آمدم و این موجب بحثهای تند میشد. آدم وقتی عصبانی می شود، مهار سخن از دستش درمی رود و زبانش به صراحت غیر زم میگراید. ال به همین جهت، کورشکارآگاهی، مدیر نشر باغ و از جوانان خوب و بامطالعه، گاهی که می دید بحث دارد بیخ پیدا می کند و چنین حرفهای ی نباید در جمع زده شود، آگاهانه وارد می شد و کار را عمدا بهنوعی ختم میکرد. او در واقع سعی می کرد دوستانش را از بلیات زمانه مصون بدارد، اما خیلی وقتها خودش هم چنان تند می شد که باید کس دیگری هوای او را نگه میداشت. این کورش از بچهها ی خالص و مطلع روزگار است. خالصه آنکه محفل نجف محفل دوستان صمیمی و جایگاه حرفها و حدیث ه ا ی صمیمانه بود. طبیعی است که آدمها در خالل این بحثها بیشتر یکدیگر را می شناختند و با هم نزدیکتر یا از هم دورتر می شدند، اما به هرصورت، یکدیگر را تحمل میکردند، مگر قدیمیها که تاب و تحملشان کمتر بود و گاهی می رفتند و دیگر نمیآمدند. گذشته از بحثها ی ادبی و سیاسی، بحث روشنفکری و سنت و تجدد و مانند آنها همواره وگاهگداری به مناسبتها ی مختلف در میان میآمد و کموبیش موجب آگاهی میشد. بیشتر از این، پارهای نوشته ه ا ی شخص دریابندری هم مانند چنینکنند بزرگان به خاطر نثر و طنز قوی آن بسیاری اوقات مورد بحث واقع میشد.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2