گفت وگو دربارهی ادبیات داستان این گفتوگو این گفت وگو هم مانند گفتوگو ی پیش داستانی دارد که گاهی اینجا و آنجا به مناسبت و بی مناسبتگفتهام، ولیگمان نمیکنم هیچگاه نوشته باشم. زمانی که مجلهی آدینه را درمی آوردیم و تا زمانی که من سردبیری آن را به عهده داشتم، سعیمان بر این بود که در هر شماره یک چیز تازهای بگذرد. یعنی دست کم یک مطلب اساسی در مجله باشد تا خواننده از خریدن آن احساس غبن نکند و پولش حرام نشده باشد و آن شمارهی مجله بتواند بهخاطر آن مطلب سروصدا کند و مهمتر اینکه آن مطلب موجب تیراژ و فروش شود. ال معمو هم همان مطلب موضوع تصویر روی جلد میشد. این مطالب اساسی روی دو محور میگشت: یا « گزارش » بود، مانند گزارش جانانهای که چنگیز پهلوان دربارهی « زبان فارسی و توسعهی ملی» نوشت که پس از آن بارها تجدیدچاپ شد و هنوز هم پس از سی سال این طرف و آن طرف، هرجا که بحث زبان فارسی مطرح می شود، آنگزارش موضوع بحث و فحص است؛ و یا «گفتوگو» بود، مانند گفت وگو های اساسیای که با دکتر پرویز ناتل خانلری دربارهی زبان فارسی کردیم و یا با احمد شاملو و دکتر محمدرضا باطنی و همین آقای دریابندری.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2