توهم نژاد

ﺗﻮﻫﻢ ﻧﮋاد ١٦٨ ن ﺣﺎل دﺳﺖ ی و در ﻋن � ﻫﯿﻮﻻی ﺗﺮﺳﻨﺎ � ف را ﺎﻓﺘی � ﻧ ﻢ. اﻣﺎ اﯾﻦ � ﺳﻮزاﻧ ی ی ﺟﻦ � ﮔ � ﺐ � ّﺎلِ ﻣﺎ آﺳ � ﻣﺪرنِ ﺳ گ � ﻫﺎ بﻪ زﻧﺪ زﻧﺪ و آن را ﺑﻬﺒﻮد � ﻧ ﻫﻤ گ � بﺨﺸﺪ: اﯾﻦ زﻧﺪ ﭽﻨﺎن ﻧﺎ ف ، آﺷﻔﺘﻪ و ئ اﻣﻦ، بﻪ ﺷﺪت ﻧﺎﻣﻄﻤن ب ی � ﺛبﺎت ش ﮐﻮﺗﺎە �� آﺳﺎ � ﻣﺎﻧﺪ. ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﺪت ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد، و ﻋﺪمِ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻫﻢ � ض � ﻪ ﺣﺎﻣﻼنِ ﻓﺮ � ﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﻋﻠ �� ﺪﺗ � ﺪ بﻪ ﺷﺪ � ت اﻣ ﺣی ب ی درﻧﮓ بﻪ بﺎد ﺧﻮاﻫﺪ رﻓﺖ... . ﺪە � بﻪ ﻓﺎ �� ﺖ ﺑﺮای ﻏ � اﻣﺎ اﯾﻦ واﻗﻌ ﻒ، �� بﻪ، ﺑﻨﺎ بﻪ ﺗﻌ �� ای ﻧﺪارد. ﻏ ﻋ � ﺎﻣ � ﻦ ﺣﺎﻟﺖ، ﺗﻨﻬﺎ � ت اﺳﺖﮐﻪ در ﺑﻬ ّﺖ � ﺗﻮان ﻧ ﺶ را ﺣﺪس زد � ﻫﺎ - و ﻫﺮﮔﺰ � ﻧ � ت ﻓﮑﺮ ف ﺑﻮد. وﻗئ ئ ﺗﻮان از آﻧﻬﺎ ﻣﻄﻤن ﻢ و ﭼ � ﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ بﮑﻨ � ﮐﻨ ﮕﻮﻧﻪ ﻢ � ﺗﺼﻤ � ﻢ � ت را ﺗﺮﺳ ﻢ، ﻣﻌﺎدﻻی � ﺳﺎز � ﻫﺎی ﺧﻮد را ﻋﻤ ﻢ ﮐﻪ ﻏ � ﮐﻨ بﻪ �� بﻪ، �� ی ّی ﻣﺠﻬﻮل اﺳﺖ. بﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل، ﻏ � در آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻐ » �� ﺐ و ﻏ � ﻋﺠ ﺐ « ّﺖ � ی ﻋﺎدی ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧ � اﺳﺖ: ﻣﻮﺟﻮدی ﻏ نﺶ � ﻫﺎ و وا ﺶ از � ﻫﺎ ّﺖ � ﻧ نﺶ � ﻫﺎ و وا ﻣﺘﻔﺎوت بﺎﺷﺪ. و � ﻫﺎی اﻓﺮاد ﻋﺎدی )آﺷﻨﺎ( بﻪ ک بﻪ �� ت ﮐﻪ ﻏ ت وﻗی ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﺣی ﻫﺎ ﭘﺮﺧﺎش � ی ﻧ ﺟﻮی � ﺎ د � ﮐﻨﻨﺪ ﮕﺮان بﻪ ﻃﻮر � ف بﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮت ﻧ ﻋﻠی ﻪ � ورزﻧﺪ، بﺎز ﻫﻢ ﻣﺎ � فِ ﺣﻀﻮر � : ﻧﺪ � ی درد آﻧﻬﺎ ﺶ � ﺷﺎقّ ﭘ � کﺎر ی اتﮐنﺶ � ن ﺗﺄﺛ ﺑﯿی � ﺖ ﻣﺎ را ﺑ � ﻣﻮﻓﻘ � ﺲ � ﻫﺎ و ﺷﺎ ﺶ از � ﺶ دﺷﻮار � ﭘ بﻪ �� ﻢ ﻓﻀﺎ بﺎ ﻏ � ﺳﺎزد. بﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ، ﻓﺮار از ﺗﻘﺴ گ � ﻫﺎ، و زﻧﺪ ً ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ و ﻧﺎﺧﻮاﻧﺪە اﺳﺖ(، ﺑﺮای � در ﻣﺠﺎورتِ آﻧﻬﺎ )ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮ ً ﻧﺎﻣﻤﮑﻦ، اﺳﺖ. � ﺸیﻨﺎن دﺷﻮار، و اﺣﺘﻤﺎ � ﺷﻬﺮ �� در ﻣﺠﺎورتِ ﻏ گ � ﭼﻮن زﻧﺪ بﻪ ﺸیﻨﺎن اﺳﺖ، � ﻧﻮﺷﺖِ ﻣﺤﺘﻮمِ ﺷﻬﺮ � ﻫﺎ » ﺪ � بﺎ « ﮐﺮد و آزﻣﻮدﮐﻪ ﻫﻢ � را ﻃﺮا گ � روالِ زﻧﺪ � ﻧﻮ ت را پ ﺴی � ز ف ﺬﯾﺮﻓﺘی ن ﺳﺎزد. بﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ، ﺷﯿﻮە ﺴﺘی � را ز گ � و زﻧﺪ ﺎز بﻪ � ی ارﺿﺎی اﯾﻦ ﻧ » اﻧﺘﺨﺎب « � دارد. و ﻣﺎ ﻫﺮ روز اﻧﺘﺨﺎب گ � ﺴﺘ � ﻣﺎ ﺎ � ﻢ، بﻪ ﺳﻬﻮ � ﮐﻨ بﻪ ﺎ � ﻋﻤﺪ، بﻪ ﻃﻮر ﺣﺴﺎب ﺷﺪە ی وی � ﭘ � ﻓﺎ � ﺎ � ﺎﻫﺎﻧﻪ � ﻢِ آ � ﺸﺪە؛ بﺎ ﺗﺼﻤ � از ﺷﯿﻮە �� ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ و ﻣکﺎﻧ ت دە � ﮔﺴ � ن ﻫﺎی ﻣﺮﺳﻮم؛ بﺎ بﺤﺚ و راﯾﺰی ﺎ �