توهم نژاد

� ﻏ � ﻫﺎ بﻪ � ﺧﻄﺮﻧﺎ ا � اﻧﺪ...واﻗﻌﺎ ﻦﯾ ﻃﻮر اﺳﺖ؟ ۱۷۳ ﺎن دﯾ � ﺧﻮد در ﻣ ن ی ن � ﺢ و دور � ﻮارﻫﺎ، ﻧﮕﻬبﺎﻧﺎنِ ﻣﺴﻠ � ن ﻮی ���� ﻫﺎی ﺗﻠ ﻢ � ﺗﻮاﻧ ﻫﻤﻪ ی اﯾﻦ اﺿﻄﺮاب ﻢ. � ب ن ﺑ ی ی ﻣﻮﺟّﻪ را از ﺑن � ﺎ ﻏ � ﻫﺎی ﻣﻮﺟّﻪ ﺎرە � اﻣﺎ در ﮏ � ِ اﻧﺘﺨﺎب � ( اﺻ � ﻞ )ﻇﺎﻫﺮا � ی دﻟ » ﺴﺘﻪ � اﺟﺘﻤﺎع «- ﺗ ﺮس از ﺣﻤﻠﻪ ﺎن ﻣﺰاﺣﻢ � ﻗﺖ ﺧﻮدرو، ﮔﺪا � ، ن ، ﺧﺸﻮﻧﺖ، دزدی ی ﺟﺴﻤﺎی - � ﭼﻪ ﺎ ﺣﺪاﻗ � ﺗﻮان ﮔﻔﺖ؟ آ ﻞ » اﯾﻦ « � ن ﻧ ی ع ﺗﺮس را از ﺑن � ﻧ �� ﺑ ﻢ؟ � ﻢ. بﻪ ﻧﻈﺮ � ﺴت � ﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻫﻢ ﭼﻨﺪان ﻣﻮﻓﻖ ﻧ � ت در ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺣی ن ی ن � ن ی � ﺗ ﺸﺖ دﯾﻮارﻫﺎ � ف ت ، ﭘﻨﺎە ﮔﺮﻓن � ﺷﻬﺮی ﻣﻌﺎ گ � ﻦ ﻧﺎﻇﺮانِ زﻧﺪ �� ﺗ ت �� ﺎ دزدی را کﺎﻫﺶ دﻫﺪ )ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺤﻘ � ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎلِ ﺣﻤﻠﻪ ﺎرە � در � ی ا � ﮐﻪ اﺧ ی » ﺖ � اﺣﺴﺎس اﻣﻨ « ﺎ � ﻔﺮﻧ � در کﺎﻟ وﺳﻮاس � � ، دژ اﺻ بﻪ » اﺟﺘﻤﺎع ﺴﺘﻪ � ﻫﺎی « ﺴﺘﻪ و � ﺎن ﻓﻀﺎﻫﺎی � ت ﻣ ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪ، ﺗﻔﺎوی ف ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﻓﺖ. آﻧﺎ ﻣﯿنﺘﻮن، ی ﺎﻓﺖ(، اﻣﺎ ﺗﺮس از ﺑن � ﺴﺘﻪ ﻧ � ی � ﻏ ﺴﻨﺪە �� ﻧ � ی ﭘﮋوﻫﺶ ﺟﺎﻣﻊ � ت در ﺷﻬﺮ ج ﻣﺮاﻗبﺖ: ﺗﺮس و ﺧﻮﺷبﺨی � ﺑ کﻢ � ﺴﺖ و � ﻗﺮن ﺑ ، � کﺎ ﻧﺎم � از ﻣﻮﻧ ت ﺑﺮَد ﮐﻪ وﻗی » ب دروازە ﺷی ﻫﺎی ﺧﺮاب ﺷﺪ و ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪﮐﻪ آﻧﻬﺎ را بﺎز بﮕﺬارﻧﺪ، ﺗﻤﺎمِ ﺷ �� ت وﻧ �� اﻟ ﺐ گ � ن ﻋﺎدی زﻧﺪ ﺎبﺎی � ﮐﻪ در ﺧ � ﺴﺖ ﺳﺎ � ت از ﺑ � ﺸ � ﺎر ﺑ � ﺴ � ﺪار ﻣﺎﻧﺪ و � را ﺑ ﺪ � ﮐﺮدە ﺑﻮد، از ﺗﺮس ﻟﺮز .« � ﺸﺖ دﯾﻮارﻫﺎ، اﺿﻄﺮاب ﻓﺮوﻧ � ﺸ � یﻨﺪ ﻪ � بﻠ » � ﺶ � اﻓﺰا ﺎبﺪ � «- ﻨﺎن اﯾﻦ اﺟﺘﻤﺎع � ﺳﺎ � ن ذﻫی گ � ﺴﺘ � وا ﻫﺎ بﻪ ش ﻓﺘﻪ �� ﭘ �� ﻞ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژ � وﺳﺎ ی » ﺪ و اﺻﻼح � ﺟﺪ ﺷﺪە « ﻫﻢ اﻓ ﺶ � ﺰا � ﺎبﺪ، ﻫﻤﺎن � � ﮐﻪ وﻋﺪە �� وﺳﺎ دﻫﻨﺪ ﺧﻄﺮ، و ﺗﺮس از ﺧﻄﺮ، را از ﻢ، از � ت ی ﻣﺤﺼﻮرﮐﻨ � ﺸ � ﻞ ﺑ � ن ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮد. ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻮد را بﺎ وﺳﺎ ی ﺑن » اﺷتبﺎەِ « � ت � ﺸ � ض از آﻧﻬﺎ ﺑ � بﻌ � � اﺣﺘﻤﺎ ﻢ. ﻫﺮ ﭼﻪ وﻗﺖِ � ﺗﺮﺳ ت ی � ﺸ � ﺑ بﻪ �� ﻏ � ف از ﺧﻄﺮ فِ ﻧﮕﺮای � را ﻢ داﺷﺖ ﺗﺎ � ت ی ﺧﻮاﻫ � ﻢ، زﻣﺎن کﻤ � ﻫﺎ ﮐﻨ ش تﮐﻨ � بﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﻌﺎ ﻢ. ﻫﺮﭼﻪ � ﺎزﻣﺎﯾ � ن ﺧﻮد را ﺑ ﻢ وﺻﺤّﺖِ ﻧﮕﺮای � » ﺗﺤﻤﻞ ﺎبﺪ � ی ﻣﻨﺘﻈﺮە کﺎﻫﺶ � ﻏ � و اﺳﺘﻘبﺎلِ ﻣﺎ از اﻣﺮ « ﻪ ﮐﺮدن �� ، اﺣﺘﻤﺎل ﺗﺠ ، � ﻞ � ﺷﻬﺮی ﺗﻘﻠ گ � ع و ﺗﻮانِ زﻧﺪ � ب ، ﺗﻨ ﺷﺎدای � ن ت ﻟﺬت ﺑﺮدن و ﺷﻨﺎﺧن ﺎبﺪ. �