توهم نژاد

ﺑﺮدە ؛یدار ﻣﺎ � ﺧﺎﺳﺘگﺎە � یدار ﻪ ۱۷۹ ن ی ﺶ از ﻣﺎﺷن � ﭘ �� ﺧ ﻫﺎ و کﺎرﺧﺎﻧﻪ ع ﭘﯿﻮﺳﺖ. ﺑﺮای ﻣﺎ � ﻫﺎ بﻪ وﻗ ﻪ � ﻣﺎ � داری بﺎ کﺎرﮔﺮان ﺣﻘﻮق � ﻒ �� ی ﺗﻌ � بﮕ ﺷﻮد، اﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ی ﻪ � ﻣﺎ � � ی اﺑﺘﺪای ن ﺑﺮ ﺑﺮ داری ﻣﺒﺘی دە � ﻣﺎ � داری ﺑﻮد و ﻧﻪ کﺎر آزاد. ﻣﺎ داری ﻪ � را بﺎ ﻗﺮاردادﻫﺎ و بﺎزار ﻣﺮﺗبﻂ ﻪ � ﻣﺎ � ﻢ اﻣﺎ � داﻧ � ی در ا اﺑﺘﺪای � داری � � ن ﺑﻮد. ن ﺑﺮ ﺧﺸﻮﻧﺖ و آزار ﺟﺴﻤﺎی اوﻗﺎت ﻣﺒﺘی « بﮑﺮت اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ را » ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻪ � ﻣﺎ � ﻦ �� ای ﻣﻬﻢ در ﺗﮑ داری « � داﻧﺪ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ » ﻣﻮرد ب ی ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ � ﺗﻮﺟ « ن ﮐﻪ ــــﺦ آن را ﮐﺴﺎی � و ﺗﺎر » ﻣﺸﺘﺎ ق ﺑﻮدﻧﺪ ت بﺎﺷﮑﻮە رواﯾی ﺪی � و ﻓﺎرغ از پﻠ « اراﺋﻪ ﮐﻨﻨﺪ، » زدودە اﻧﺪ. « � اﻣﺎ او ﭼﺮا بﻪ ﻧﮋاد اﯾﻦ اﻓﺮاد اﺷﺎرە ﻧ ب ﮐﻨﺪ؟ ی ﺎری از ﻣﻮرﺧﺎن � ﺴ � ، ﺷﮏ ﺎە � ﺳ ت اراﺋﻪ ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ ﮐﻪ او ن رواﯾئ ی ﺴتﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨن � ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺸﺘﺎق ﻧ � ﺪ �� ﮔ » ﺸﻪ � ر ﻪ � ﻣﺎ � � ب ا � ی ﻟﯿ � ﻫﺎی ﻏ داری « ب اﻏﻠﺐ ﻣﻮرد ی ﺗ ﻗﺮار � ﻮﺟ ﺎرە � ش در � ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻣﺎکﺎو ﺪە � ی ﻋﻠﻞ اﯾﻦ ﻧﺎد � اﻧگﺎری اﻧﺠﺎم ﻧ دﻫ � ، ﺪ ﺗﻮاﻧﺪ ف ﮐﻪ بﻪ اﯾﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺴﺖﮐﻪ روﺷﻨﻔﮑﺮای � ف ﻧ � ﺷﻮد. ﺗﺼﺎد � ﺳبﺐﮐﮋﻓﻬ ﻪ � ﻣﺎ � ی در دوران اﺑﺘﺪای ﺸﺎن دادﻧﺪ، اﻏﻠﺐ از ﭘﮋوﻫﺶ � داری ﺗﻮﺟﻪ ﻫﺎی اﺳﺘﻔﺎدە ﮐﺮد � ﺎ � ﺧﻮد ﺑﺮای ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺳ ە از اﯾﻦ � اﻧﺪ؛ اﻣﺎ در اﯾﻦ اﺛﺮ ﻧﺎ � اﻓﺮاد ﺑﺮدە ﻧ ــــﺦ � ت بﻪ ﺗﺎر ﺷﻮد. اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ارﺟﺎع درﺳی ﻧگﺎری راد کﺎل � ﺠﻪ � ﻧﺪارد. ﻧت از ﻣﺴﺌﻠﻪ � �� ی ﺗﺎر � ت ﻏ یکﺎر رواﯾئ اﺳﺖﮐ � �� ای ﺗﺎر ﻪ در آن زﻣﯿﻨﻪ � ﺪە ﮔﺮﻓﺘﻪ � ش ﻧﺎد � کﺎرﻫﺎی ﭘﮋوﻫ � و ﻧﮋادی � ﺎ � ی ﺳ ﺷ ﻮد. ﻫﺪف ﺴﺖﮐﻪ بﺎ اﺷﺎرە ﮐﺮدن � ﻣﻦ اﯾﻦ ﻧ ن ﮐﻪ بﮑﺮت در اﺛﺮﺧﻮد بﻪ بﻪﮐﺴﺎی ﻫﺎ آن ب ارﺟﺎع ﻧﺪادە، ﮐﺘﺎب او را ی ب ﺸﺎن دﻫﻢ. اﻣﺎ ی � ارزش ــــﺦ � ﺗﺎر � ﺗﻮﺟ ﻧگﺎراﻧﻪ � بﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد، ﺗﻨﻬﺎ ﺳبﺐ ﻮآ و � ﻣﺎﻧﻨﺪ دو � کﺎ � ﺷﻮد ﺗﺎ روﺷﻨﻔﮑﺮان راد ی ﻧﺪ. � ﻪ ﻗﺮار بﮕ � ت در ﺣﺎﺷ � ﺸ � ﺸﺎن ﺑ � کﺎرﻫﺎ ب ی � ی بﮑﺮت بﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻧﮋادی ﺳبﺐ اﻋﺘﻨﺎئ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﻧﮋاد ، ﺪﭘﻮﺳﺘﺎن در ﺷکﻞ � ﺳﻔ � ﻨﺪاری �� ت ، و ﺑﺮﺗ ﻧﮋادﭘﺮﺳی ی ی و ﺳﺎزﻣ � ﮔ ﺎن � � د ی د. بﮑﺮت ﺑﺮ ﻧﻘﺶ ﺑﺮدە � ﺪە بﮕ � ﭘنبﻪ را ﻧﺎد � پ اﺗﻮری � اﻣ داری د ﺶ � ﺪا � ر ﭘ