توهم نژاد

یدار ﺮدە ﺑ در ﺧﺎورﻣ � ﺎﻧﻪ ﺲ از ﻗﺮن ﻫﺠﺪﻫﻢ � ۲۳۳ ی کﺎروان ﺑﺮدگﺎن ازﺳﻮدان بﻪ ﻗﺎﻫﺮە � ﺎﮐﻪ در ﻣﺴ � ﻋﻠ � أﺑﻮﺗﯿﺞ، واﻗﻊ در ﻣ � ی اﺧﺘﻪ ﻘﺎی �� آﻓ �� ﺴﺖ � ف ﺻﺪ ﺗﺎ دو ی ﻗﺮار داﺷﺖ، ﻫﺮ ﺳﺎل ﺑن ﺷﺪﻧﺪ. ن ﻫﺸﺖ ﺗﺎ دە ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ای �� ً� ﺎن ﻣﻌﻤﻮ � ﺎﻧ �� ﻗ - ﻫﯿﭻ � گﺎە ﺑ ت از دە � ﺸ ﺳﺎل ﻧﺪاﺷتﻨﺪ. بﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻤﺖ � ﮏ ﺧﻮاﺟﻪ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻗ � ﻤﺖ � ی او ﻗ � ﮏ ﺎە � ﺳ ﺑﻮد � ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻌﻤﻮ » � ﻤﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ بﺎﻋﺚ � ﺶ ﻗ � ف اﻓﺰا ی و ﻫﻤن ﺷﺪ ان بﺨﺖ �� ن از اﯾﻦ � ﺎ ﻏﺎﺻبﺎنِ آﻧﺎن ﺑﺮ � ﺎن � ﻣﺎﻟ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ را ﻗﻄﻊ ﻋ ﻀﻮ ﮐﻨﻨﺪ. « ﮓ ﺑﻮرﮐهﺎرت، ﻋﺮب � ﯾﻮﻫﺎن ﻟﻮدو ، ﮐﻪ در ﺳﺎل ���� ﺷﻨﺎس ﺳ ﻫﺎی ۱۸۱۳ و ۱۸۱۴ ﺎ و ﺳﻮدان اﻧﺠﺎم دادە � ﻋﻠ � ﺳﻔﺮﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی در ﻣ ﺎت � ﺑﻮد، ﺟﺰﺋ � ت ی از اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ بﻪ دﺳﺖ � ﺸ � ﺑ � دﻫﺪ. او دوﻣﺤﻞ را ﺎﻓﺘﻪ � ﺑﻮد ﮐﻪ در آن ﺑﺮدگﺎن را بﻪ اﯾﻦ ﺷکﻞ ﻧﻘﺺ ﻋﻀﻮ ﮐﺮدﻧﺪ. از اﯾﻦ د و ت ی داﺷﺖ در ﻏﺮب دارﻓﻮر واﻗﻊ ﺑﻮد و از آﻧﺠﺎ � ﺖ کﻤ � ﻣﺤﻞ آن ﮐﻪ اﻫﻤ � � از ﺧﻮاﺟگﺎن را بﻪ ﻣ � ﺗﻌﺪاد اﻧﺪ ﻪ را � ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و بﻘ » ﻤﺎن ﺣﺎ � ﺎە � ﺳ ﭘﻮﺳﺖ بﻪ ﻋﻨﻮا ﻦ بﻪ ﻣﺴﺎﺟﺪ اﻋﻈﻢ ﻣﮑﻪ و � ی ﺳﻮا � ﻪ از ﻣﺴ � ن ﻫﺪ � ﻣﺪﯾﻨﻪ ارﺳﺎل ﮐﺮدﻧﺪ. « ی ﺔ اﻟﺪﯾﺮ ﻗﺮار داﺷﺖ، روﺳﺘﺎی � درزاو � ﻣﺮﮐﺰ اﺻ ﺑﻮدﻧﺪ. � ﻨﺎن آن ﻗب � ﺳﺎ � �� ﺎ ﮐﻪ ا � ﻋﻠ � اﺳﯿﻮط در ﻣ �� در ﻧﺰد � ﺑﻮرﮐهﺎرت ﺪ اﯾﻨﺠﺎ: �� ﮔ ﺑﺰرگ ﻦ ﻓﺮاﻫﻢ �� ﺗ ﮐﻨﻨﺪە ی ﻧﮕهبﺎﻧﺎن ﻋﻔﺖ زﻧﺎن ﺑﺮای بﺨ ﺶ ﻪ ﺑﻮد.... در � ی ﺗﺮﮐ ﺎی � ی و ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ بﺨﺶ آﺳ ﺎی � ارو ﻪ، � ﻣﺪت زﻣﺎن اﻗﺎﻣﺘﻢ در اﯾﻦ ﻧﺎﺣ ﺎن اﯾﻦ اﻣﺮ دو � ﻣﺘﺼﺪ � ﺑﻮدﻧﺪ. ﮔﻔﺘﻪ � راﻫﺐ ﻗب � ﺸیﻨ � ﺷﺪ آﻧﺎن از ﺗﻤﺎم ﭘ ﺎن ی ە � دﺳﺖ ﭼ ﺎن را ]ﺑﺮای اﺧﺘﻪ ﮐﺮدن[ بﻪ � ﺎﻧ �� ﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻗ یﺧﺎﻧﻪ � ﺧﻮد ﻪ � ت ﻓﺮوﻣﺎ ﺑﺮدﻧﺪ. ﺣی ن ب ی � ﺎن ﻧ � ﻦ ﻣ �� ﺗ ﺎ ی بﻪ ﺣﺮﻓﻪ � ﻧﻈﺮ ﺗﺤﻘ � ی آﻧﺎن ﺴتﻨﺪ. اﻣﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ا �� ﻧﮕ ز � آﻧﺎن ﺣﻔﺎﻇﺖ � ﺎت � ﮐﺮد و ﺳﺎﻻﻧﻪ از آﻧﺎن ﻣﺎﻟ ﮔﺮﻓﺖ .