توهم نژاد

ﻋبﺪاﻟﺒهﺎء و ﺑﺮاﺑﺮ ی ﺳ � ﺎﻫﺎن و ﺳﻔ � ﺪﭘﻮﺳﺘﺎن ۲٥۳ � . ن دی ت ﺸگﺎە ﻫﺎوارد در واﺷﻨﮕن � ن ﺧﻮد در دا ن ای � او در ﺳﺨ . ﺎن � ز ش � ﺎە بﻪ ﺟﺎی � ن ﮐﻪ در آن ﺳ ﺎی � ﺪی را در ﻣﻮرد ﻧﮋاد بﻪ کﺎر ﺑﺮد، ز � ﺟﺪ ا رت، ﮐﺮدن � ت ﺑﺮای ﻋﻤ ی و ﻧﻮر ﺑﻮد. او از ﻫﺮ ﻓﺮﺻی بﺎی � ﺎدآور ز � ،� ت و ﻧﺎپﺎ زﺷی � ﮔﻔﺘﻤﺎن ﺧﻮد ﺑﻬﺮە ی ﮔﺮﮔﻮری ب ﮏﮐﻪ ﻟﻮی � ت دﯾپﻠﻤﺎﺗ ﺎﻓی � ﺑﺮد: درﺿ ﻪ آن ﺸﺎﻧﻪ � ﺸﺪە ﺑﻮد وی را بﻪ � دﻋﻮت ﻞ � ﺸﮑ � ﺸﺎﻧﺪ؛ ﺑﺮ � ت ام ﮐﻨﺎر ﺧﻮد � ی اﺣ � ار � ﺟﻠﺴﺎت ﻣﺨﺘﻠﻂ ﻧﮋادی ا � ﺪ �� ﺪ؛ ﺗﺄ � ورز ﮐﺮدﮐﻪ وﺣﺪ ﺴﺘﻠﺰم ت ﻣ ف د؛ ی � ﺎن ﺑﺮﺧ � ی دﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻔﺮﻗﻪ از ﻣ � آن اﺳﺖﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻧﮋاد رﻓﺘﺎرﺧﻮد را ﺗﻐﯿ ﺎن � و ازدواج ﻣ � ــــﺞ � ﻧﮋادی را ﻓﻌﺎﻻﻧﻪ ﺗﺮو ﮐﺮد. ﻫﯿﭻ ن ﺳﺎل ﮐﺲ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺖﮐﻪ ﻣﺮد اﯾﺮای ﺧﻮردە ای ﮐﻪ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل در � ب � ﺪﮐﻨﻨﺪگﺎن ﺧﺎر � ﮕﺮ بﺎزد � ن ﺑﻮد کﺎری بﮑﻨﺪ ﮐﻪ د ن زﻧﺪای ﺪگﺎە ﻋﺜﻤﺎی � ﺗبﻌ ﻣﺸﻬﻮر ﺖ و � ﻧﮑﺮدە ﺑﻮدﻧﺪ. اﻣﺎ ﻋبﺪاﻟﺒﻬﺎء، در ﺣﺮف و ﻋﻤﻞ، بﺎ ﻗﺎﻃﻌ ﺪﺋﻮﻟﻮژی � اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ بﺎ ا ی کﺎی �� آﻣ گ � ﮏ ﻧﮋادی در زﻧﺪ � ی ﮐﻪ بﻪ ﺗﻔﮑ ﻫﺎی ﻫﺎ � ﺖ � ش وﻋ � ﻣ داد ﻣبﺎرزە ﮐﺮد. ١ 1. Marc Pachter, ed., Abroad in America: Visitors to the New Nation, 1776–1914, 1st ed. (Reading, MA: Addison-Wesley, 1976).