توهم نژاد

ی ﻣ � اث از � ﺎدرﻓﺘﻪ ی ﺮاﻧﯾا � ﺎن � آﻓ � ی ﻘﺎ ﺗبﺎری ٤٥ ﺖ � بﺎ ﺷﺨﺼ ﻫﺎی اﺳﻄﻮرە ن ی ای ﺑن � ﻦ بﺎﺳﺘﺎن در ارﺗبﺎط �� اﻟﻨه ﻧﻨﺪ، دا � ﮕﺮ ﻣﺪ � د � � ﺑﺮ ﺖ بﻪ ﺟﺸﻦ ﻧﻮروز � اﻧﺪ ﮐﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪن اﯾﻦ ﺷﺨﺼ ت دارد. � ت بﻪ ﻣﺮاﺗﺐ کﻤ ﻗﺪﻣی ﺖ او بﻪ ﻋﻨﻮان � بﻪ ﻣﻮﻗﻌ �� ی وز اﺷﺎرات ﻣﺴﺘﻘ � ب ﻓ � در آوازﻫﺎی ﺣﺎ ﺎە � ﻣﺮدی ﺳ ﭘﻮﺳﺖ وﺟﻮد دارد و ﺗﺮاﻧﻪ از � ﻫﺎی او اﻏﻠﺐ ﺣﺎ ن ی � ﺎدآوری اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻧ � . ﺶ اﺳﺖ � ﺎ � درﺧﻮاﺳﺖ ﺷﺎدی و ﺧﻨﺪە از ار ﺧﺎ اﻟﺪﯾﻦ � ﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﺎ � از ﻟﻄﻒ ﻧ � ﺷﺎە ﻗﺎﺟﺎر ﺑﺮدە ای ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎد از ﻋﮑﺲ �� ی وز داﺷﺖ؛ ﻣﺮدی ﮐﻪ در � ب ﻓ � بﻪ ﻧﺎم ﺣﺎ ﻫﺎی ﺟﺸﻦ ﻧﻮروز ﺳﺎل ۱۸۹۵ � ﺪە � ﮏ ﻗﺎب د � بﺎ او در � ﺷﻮد. ﺑیﺘﺎ بﻘﻮ ادە، ز ﺸﺠﻮی دورە � دا ﺎ � ﻠﻮاﻧ � ﺸگﺎە ﭘنﺴ � ت ا در دا � ی دﮐ - ن ﮐﻪ در ﻣﺘی در ﺳﺎل ۲۰۱۲ ﻧﻮﺷﺘﻪ - � ن ی ﭼﻨن ﺴﺪ: �� ﻧ » ب ﺷﻌﺮﻫﺎی ی ﻣﻌﻨﺎ و اﺷﺎرە گﺎﻫﺶ بﻪ � ی وز بﻪ ﺟﺎ � ب ﻓ � ﻢ ﺣﺎ � ی ﻣﺴﺘﻘ ﮏ دورە � ﮏ ﺑﺮدە ﺑﺮ ﻧﻘﺶ او بﻪ ﻋﻨﻮان � ﻋﻨﻮان ﮔﺮد در ﺟﺎﻣﻌﻪ ی � اﯾﺮان ﺻﺤﻪ ش ﮐﻪ بﻪ � ﮔﺬارد؛ ﻧﻘ ﺎن ﺑﺮدە � رﻏﻢ پﺎ داری در اﯾﺮ ان، ﻫﻨﻮز در ﺟﺸﻦ � ﺪە � ﻫﺎی ﻧﻮروزی د ﺎری از � ﺴ � ﺷﻮد. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺮای � � ﺎن ﺣﺎ � اﯾﺮاﻧ ﻨﮓ زﻧﮕﻮﻟﻪ �� ﻨﮓ ﺟ �� ﺶ از ﺟ � ف ی ﺑ ی � ی وز ﭼ � ﻓ ﻫﺎی ﺳﺎل ﺎی ﺟﻨبﻪ �� ﺖ او ﮔ � ﺴﺖ اﻣﺎ ﺷﺨﺼ � ﻧﻮ ﻧ ن ــــﺦ ﻃﻮﻻی � ای از ﺗﺎر ﺑﺮدە ی وز ﻋﻀﻮ ﺟﺎﻣﻌﻪ � ﻓ � � داری در اﯾﺮان اﺳﺖ. در واﻗﻊ، ﺣﺎ ی ی ﻘﺎی �� ﺎن آﻓ � اﯾﺮاﻧ ﻦ ﺟﻨﻮب اﯾﺮان � ﺗبﺎری اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎ اﻧﺪ. « ﺣﺮف آﺧﺮ ﻗﺮن ﻫﺎ ﺑﺮدە ﺖ � ﺶ ﺟﻤﻌ � ﺪا � داری در اﯾﺮان بﻪ ﭘ ﺎن � ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ اﯾﺮاﻧ ی ﻘﺎی �� آﻓ � در ﺟﻨﻮب اﯾﻦ ﮐﺸﻮر بﻪ � ﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ � ﺗبﺎری اﻧﺠﺎﻣ � ی ﻘﺎی �� ﺑﺮﻧﺪ. آﻓ ﺎری از � ﺴ � ﺎزی، ﺧﺪﻣﺘکﺎری و � ﻫﺎ در اﯾﺮان بﻪ ﺷﻐﻞ ق ، دﯾﻦ و ﺟﺎﻣﻌﻪ �� ﮕﺮ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮ ﻣﻮﺳ � ﻫﺎی د ﺮان ی اﯾ