توهم نژاد

� ﻫ � یﻫﺎﺖ ﻧﺎبﻪ ﺟﺎ: ﻧﮋاد ﻪ � روﺣ ی ، بﺎی � ت اﺣﺴﺎس اﺳﺖ، و ﻋﺸﻖ بﻪ ز ی ﺳﻠی و ﻣﻌ گ � بﻨﺪ �� ﻓ ﺖ �� ﻨ ﺎی آن، و � از ﻣﺰا ب ی ی � و ﺧﻮد گ � ﻋﺮﺿ ﺐ آن اﺳﺖ. � از ﻣﻌﺎ « ﺎرە � ﺴﻮی، در � ب ﻓﺮا ﺖ ﺗِﻦ، ﻣﻮرخ ادی � ﮏ دﻫﻪ بﻌﺪ، ﻫﯿﭙﻮﻟ � ﺎت ی ادﺑ � ف ﮔﻔﺖ: ی ﭼﻨن �� اﻧگﻠ » ی ﺎی � ﻧﮋاد آر ﻫﺎی ﮐهﻦ از رود ﮔﻨﮓ ] در ﻫﻨﺪ [ ﺗﺎ ﺮە �� ﺟ ﺪ � ِب ی ﻫ ] در ﻏﺮب اﺳکﺎﺗﻠﻨﺪ [ ﻨﺪە ﺷﺪە، بﺎ ﻫﺮ آب � ﭘﺮا وﻫﻮا و ﻫ ﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻗﺮن � ای از ﺗﻤﺪن ﺧﻮﮔﺮﻓﺘﻪ، و ﺑﺮ اﺛﺮ ﻢ � ﺗﺤﻮﻻت ﻋﻈ د ﮕﺮﮔﻮن � ﺎن � ﺷﺪە، و بﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ز ﺎت، و ﻓﻠﺴﻔﻪ � ﺎن، ادﺑ � ﻫﺎ، اد ا � ﻫﺎی آن ﺣﺎ ز اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ � ت � ﻣﺰاج و ﻧﮋاد ﻣﺸ ﮔﻮﻧﻪ ی ﻫﺎی آن را بﻪ ﮕﺮ ﭘﯿﻮﻧﺪ � ﮑﺪ � � . دﻫﺪ « ﺪ ﺑﺘﻮان � ﻦ ﻣﻮرﺧﺎن آن دورە ﺑﻮد؛ ﺷﺎ �� از بﺎﻧﻔﻮذﺗ �� ﺗِﻦ ﺘﯿﻮ ﻣ آرﻧﻮﻟﺪ را ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺴﺖ. ﻫﺮ دو � ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ دا �� ب اﻧگﻠ ﻦ ﻣﻨﺘﻘﺪ ادی �� ﺗ ئ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ب را ﺟﺰئ ــــﺦ ادئ � ﺗﺎر � ﻧﮋاد � ی ﻋﻠ ﺷﻤﺮدﻧﺪ. از دل �� ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، در آن زﻣﺎن ﻧﮋاد � ﻣﺸﻐﻮ ﺸﻤﻨﺪان ﻋﻠﻮ � دا � � ﻫﺎی اﺻ م ﺸﻪ � ن ﺑﻮد. اﻧﺪ ﺴﺎی � ، و ا � ، اﺟﺘﻤﺎ �� ﻃﺒ ی آن ﻫﺎ ﻣﺘﺄﺛﺮ از » ﭘﻨﺪار ﮔﻮﻧﻪ ت ﺷﻨﺎﺧی « ﺑﻮد. ﻫﺮ ﻓﺮد را ﻧﻤﺎﯾﻨﺪە ی ﮔﻮﻧﻪ ﭽﻪ � ای ﻧﮋاد و در ای ﺑﺮای ﻓهﻢ � آن ﭘﻨﺪاﺷتﻨﺪ. اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﮋادی ﻧﻪ ﺗﻨهﺎ ﮔﻮﻧﻪ � ﺷﻨﺎ � ی ﺟﺴ ﻪ � بﻠ ﮔﻮﻧﻪ � ﻫﺮ ﻓﺮد را ﻣﺸﺨﺺ گ � ی ﻓﺮﻫﻨ ﮐﺮد. ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﻫﺎی ﻧﮋادی ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ﺟﻨبﻪ � ت ﻫﻢ داﺷﺖ. ﻫﺮﮐ � ای اﺧﻼ � ﻧﮋاد ﺧﻮد را ﺗﺮﺟﯿﺢ داد و در ﻗب داﺷﺖ. � ﻒ ﺧﺎ � ﺎل آن وﻇﺎ ﺳﻠﻄﻪ ﺪ � از ﻋﻮاﻣﻞ رواج ﻣﻔهﻮم ﻧﮋاد ﺑﻮد، اﻣﺎ ﻧبﺎ �� اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮان � ب ﻃﻠی ﺎد ﺑﺮدﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن آن � از � ف اﯾﻦ ﻣﻔهﻮم را بﻪ کﺎر ی � ﻫﺎ ﻧ ﺑﺮدﻧﺪ. ادوارد دب ﻠﯿﻮ. ﺎن � از ﺑن �� ، ﺪن � بﻼ ﮔﺬاران ﺟﻨبﺶ پﺎن ﺴﻢ، ﮐﻪ در ﺟﺰاﯾﺮک � ﮑﻨ �� ﻓ � ا ﺐ � ﺎراﺋ ن ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ اﻣﺎ در ﺟﻮای ﺎ ﻣهﺎﺟﺮتﮐﺮد، در ﺳﺎل � ب بﻪ ﻟﯿ ۱۸۹۳ از �� در روزﻧﺎﻣﻪ ﺪە � ن ا ی ی اﻟﺌﻮن ﭼﻨن � ﻫﺎی ﺳ ب ای را اراﺋﻪ داد. بﻪ ﻧﻈﺮ او، ئ ا ی بﻪ ﻋﺘﻨﺎی » اﺣﺴﺎس ﻧﮋادی « ﻣﺜﻞ ﺗﻼش ﺑﺮای » ی وی ﺟﺎذبﻪ � ف ﻧ ت ﺪە ﮔﺮﻓن � ﻧﺎد « ﺑﻮد.